Sluis
Panheel
Dinsdag
Deze
sluis was een hele lastige voor ons. We konden met goed fatsoen de lijnen niet
om de bolders houden. Heel snel schoot hij bovenlangs er af. Zaten geen
dwarsijzers op om dit te voorkomen. Gewoon een recht paaltje in de muur anders
niks. Andere mogelijkheid was de trap of een gesloten beugel te kiezen. Moet je
wel steeds je lijn hier door heen halen of lang gestrekt half buiten boord gaan
hangen om de lijn steeds om volgende sport te leggen. Resultaat van dit was dat
we uit eindelijk “vrij” in de sluis kwamen te liggen om daarna wisselend van de
ene naar de kant van de sluis te “schuiven”.
En dat gedurende de tijd die nodig is om zeven meter omhoog te gaan. Gelukkig
ruimte genoeg voor die manoeuvre….
Even
na de sluis hebben we overnacht. Weinig beroepsverkeer gezien, en buiten een
pittige regen bui ’s nachts, was er niets wat de rust daar verstoorde. Tot half
zeven Tommy zich meldt voor de dagelijkse ochtendwandeling. Als het weer en de
omgeving het toelaat, gaat Jaap steeds met hem gemiddeld 1 uur op stap. Tommy loopt
dan hele einden, klimt in bomen, graaft kuilen om er te toiletteren, en gaat af
en toe met een flinke sprint vandoor. Jaap in het zelfde tempo mee. Langs
velden, door boomgaarden, bossen vooral ver weg van de bewoonde wereld.
Soms
tenminste!
Meestal
zijn het toch meer de plaatsen waar veel mensen komen, als het meest
interessante deel voor Tommy. Alles wordt daar millimeter voor millimeter
afgesnuffeld. Minuten lang!
Aarle-Rixtel
Onze 42ste trouwdag
Het
was onze bedoeling om dit ‘buiten de deur’ te gaan vieren. Maar het
restaurantje en de plaats om aan te kunnen aanleggen waren niet te combineren.
We hebben daarvoor flink aantal uur moeten varen, maar het mocht niet baten.
Uiteindelijk bleek de uitgekozen plek, te ver, te ongezellig en voor mij te
lastig. Dus het dinertje voor vanavond
zal nu uit onze eigen diepvrieskast en keuken moeten komen. We hebben voor
Sparerib ’s kunnen kiezen! Dit geeft toch ook genoeg feestelijks aan dit
heuglijke gebeuren en dan nog de rest zoals kaarsjes op onze eettafel en op de
achtergrond eigen fado muziek….. wat willen we nog meer.
(Alleen
die afwas daarna, dat is even wat minder)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten