"Ons mamma"

Zilvermeer

(Haven van Mol)

Woensdag

Vroeg vertrokken. Dat wel, maar eerst water tanken en dan een giga oponthoud meteen bij de eerste sluis, deed ons besluiten het na sluis 3 (Mol) voor gezien te houden. Ergens hadden we in ons achterhoofd Herentals vandaag aan te doen. Maar na deze vertraagde start en wie weet wat ons nog verder allemaal te wachten stond?

Zeker een uur wachten op nog een vaartuig, recreant of beroeps waar we dan samen mee geschut konden worden. Dat was wat de sluismeester voor ons in petto had. Daarna hoefden we niet langer te wachten en zou hij ons zeker schutten. Op dat afgesproken moment, een heel uur later, schoof toch uiteindelijk nog een recreant aan  en zo gingen we met z’n tweetjes ruim vier meter naar beneden, en dit nog eens 2x4 bij sluis 2 en 3.

De haven waar we nu beland zijn, is groot, heel groot en ook …duur! Wat wij tot nu toe zo’n beetje betaald hebben in deze regio was maximaal voor 1 ligdag € 7,--. Hier € 18,50 plus € 2,-- per dag voor elektriciteit. Wennen hoor, maar ondanks dat blijven we hier een paar dagen.

Een voordeel, de tropische temperaturen die er aan komen, heb je hier niet veel last van. Het waait hier altijd stevig, zo zei men ons bij aankomst. De verwachtingen zijn dagen met ruim 30 graden…..

Nog een heel lief momentje vertellen. Op het ogenblik dat wij naar Sluis 1 voeren, zagen we ons Havenmeester-tje staan. Hij riep als maar iets, alleen ik kon er niets van maken.  Hij bleef toch volhouden tot ik kon het herhalen en hij als bevestiging hij hierop: Ja,ja,ja knikte. 

"Ons mamma zegt goeie reis"

Waarop ik nog kon melden dat de eitjes, die we gisteren kregen van  ‘mamma’ heerlijk smaakten vanmorgen.

Ze zaten in een doosje van 10, maar de kippen hadden er niet meer gelegd om het helemaal te kunnen vullen. Ze hadden slechts zes kippen…. en een heleboel kuikens.

de Veluwe

De Blauwe Kei

Dinsdag 30 Juli

Het krijgt iets eigens wanneer je hier vaker komt en wat langer dan een dag verblijft. Het is hier heel stil, hoogstens wat vogels, en af en toe een tractor die voorbij rijdt hoor je. Verder helemaal niets! Je krijgt bijna ook het gevoel als of je hier helemaal alleen ligt. Wat absoluut niet het geval is. Zo’n 10 a 12 twaalf andere recreanten liggen hier. En omdat we achter elkaar liggen, heb je links en rechts van je, alleen maar groen.

En wat is het hier mooi hier. Zo wisselend. Dennenbossen, maïsvelden – meters hoog intussen - , loofbossen, en zandverstuivingen. Het lijkt wel op onze Veluwe soms.

de Sahara, zoals dit heet, is hier vlakbij

Met die zon van al weken daarbij een droomplaatje. Moest een beetje ‘gevierd’ worden met: Koffie en warme appeltaart, vonden wij. Op de terug weg hadden we meteen daarna een iets minder schuldig gevoel, vanwege de calorieën, aangezien we zeker een kilometer of vijf flink op de pedalen moesten staan. De accu stippeltjes zag je minderen met het kwartier. Terwijl we toch ook stevig mee trapten! Windkracht vijf vol tegen….. Maar we haalden veilig en wel de ‘haven’.

Warme appeltaart met voor Jaap twee bollen ijs!
(de roze gloed is van het zonnescherm.....)

Heet!

Leopoldsburg

Zondag 

Nou dat was me het nachtje wel. Volgens buienradar zou het vannacht droog blijven. Om half twaalf vielen de eerste druppels en gingen we ons bedje uit om de grote openingen naar buiten wat kleiner te maken en het schuifluik evenals de patrijspoort te sluiten. We zagen in de verte af een toe een flitsje. 12 uur. Eruit! Het stortregende en onweerde, zo te zien geen hagel, dus ALLES moest dicht. En het was intussen binnen 30 graden geworden. Niet te harden. Om drie uur gaven we het op, stralende maan buiten, dus alles weer open! Vanmorgen was het afgekoeld, binnen tot 21 en buiten tot 17 graden. Maar een slaap dat we allebei nog hebben….

Vandaag gaan we terug naar de Blauwe Kei. Vanuit gaande dat de boom die gisteren het kanaal hier versperde, verwijderd is. Als we weg hadden willen gaan, zou dat niet gelukt zijn. Maar dan hadden we het Harley Davidson drie daags spektakel gemist. Ruim drie duizend motoren die alsmaar rondjes rijden door Leopoldsburg. Het centrum was hiervoor compleet afgesloten en stond nu vol met terrassen, hekken met toeschouwers en geparkeerde motoren, als ze even niet aan het rondjes rijden mee wilden doen, over stukken van honderden meters langs de straatkant geparkeerd.

Verder veel lawaai, slippende achterwielen, met de bijbehorende bandensporen, knallen en rokende motoren. Met de spierballen en  tattoos, de leren jasjes voorzien van allerlei emblemen was het beeld compleet Harley Davidson!

Wij hebben het hier afgesloten met  heerlijke garnalen van reuze formaat te eten. Met koude witte wijn op ons achterdek.

Mmmmm.

Wondere wereld...

Leopoldsburg

Zaterdag 

Af en toe maak je de gekste dingen mee. Jaap liep met twee grote vuilniszakken, hij was op weg naar de wasmachine,  en werd staande gehouden door de havenmeester.

“Waar gaat ge met die zakken heen? Ge heeft het toch wel goed gesorteerd?”

“En als ik dat niet gedaan heb, krijg ik dan een boete?”

“Nou nee.”

Uitgelegd dat het hier om was ging en niet om huisvuil, wat hij dacht.

En al was het huisvuil dan sorteren we dat zeker niet uit! Stel je voor 1 zak voor etensresten,1 zak voor plastic, 1 voor blikjes, 1 voor papier en glas apart. Dit laatste willen we wel doen maar ook de rest? Totaal vijf zakken aan boord om dit te regelen? Het is nu al vaak een probleem om je vuilnis kwijt te raken. Vaak nergens fatsoenlijke afvalbakken bij de havens. Alleen van die hele kleintjes waar iedereen iets in propt en uiteindelijk wanneer dat niet meer lukt, er naast zet en de Belgen in geen dagen deze leeg halen en verwijderen.

Nog zo’n spraak verwarring.

Eergisteren gevraagd hier in het havenrestaurant of we daar ’s avonds een hapje konden eten.

“Nee, want er is een bridgedrive vanavond.”

Maar ok, wij dus gisteren op naar Draka, zoals het restaurant heet.

“We willen graag iets eten,” waarna we de menukaart kregen.

Menukaart? Leek meer een kaart van een simpele snackbar.

Snacks 

Croque uit ’t vuisje met mayonnaise ,Spaghetti met brood, Croque vide,Vidépotje met brood,

Stoofvlees potje met brood,Loempia met loempiasaus, Gemengde frituur hapjes   ( 16 stuks )Bitterballen ( 8 stuks ) 

Niet alles was ons even duidelijk aan gerechten en bovendien bleek de keuken om zeven uur te sluiten en warme gerechten waren dan niet meer verkrijgbaar. Wij waren net voor zevenen binnen gestapt. Puur mazzel. Jaap koos voor twee loempia’s en ik voor het potje met stoofvlees. Dit laatste smaakte overigens prima.

Een groot gezelschap met kinderen dat ruim na zeven uur arriveerde, zei dat ze iets wilde eten, kregen de menukaart en konden dus met veel illusies minder, wat de kinderen aanging, vertrekken. Geen patatjes voor de kleintjes, geen tosti’s, geen ijsje en daar gingen de hummels weer. Met de belofte dat ze allemaal boterhammen met pindakaas kregen…..hoi, hoi!

Zelf vroegen we nog om koffie met appeltaart. Koffie geen probleem, maar de appeltaart was nog “frozen” of zoiets. Dus moest verwarmd worden en de keuken….etc. etc.

Intussen hebben we de eerste verkoeling gekregen. Flink onweer en de bijbehorende windvlagen.

“Is alles dicht?”

‘Nee, het patrijspoortje in de slaapruimte staat open…”

Gelukkig viel de schade, dankzij de koperen bakjes die we ooit van Margreet en Johan hebben gekregen. Ze hadden de eerste waterdruppels geheel opgevangen. Ons beddengoed was droog gebleven.

Nattigheid

Leopoldsburg

Donderdag 

Net een enorme plensbui op ons petje gehad. Precies op het moment dat we gingen aanleggen hier in Leopoldsburg. Je weet niet waar je het eerst moet zijn, ramen sluiten, deuren dichtdoen, lijntje om een bolder zien te mikken en vast maken of even wachten. Maar dat kan ook weer niet want we varen net een box in en je wil toch schadevrij arriveren. Gelukkig Tommy op tijd opgesloten, anders loopt die onverwacht ook nog voor je voeten en dat is iets wat je op zo’n moment helemaal niet kan hebben. Alles achter de rug hebbende, in eens weer die stralende zon! Natte jassen opgehangen in de douchecel, droge broeken aan getrokken en Jaap op weg naar de bakker.

Waarom Leopoldsburg? Ons wekelijks en driewekelijks patroon meldt zich. Het eerste is de lege koelkast en het tweede betreft de vuile was. Ze hebben hier wasmachines in de haven en Aldi, Delhaize etc. vlakbij. Voorlopig blijven we hier dus weer even. 

Brokken...

De Blauwe Kei

(bij Lommel)

Woensdag 

Gisteravond na het ophalen van het havengeld, ging ons kleine havenmeestertje op zijn racefiets finaal onderuit. Had (gelukkig)  geen vaart nog. Zijn plastic tas met administratie haakte in het voorwiel, en voor hij verder kon fietsen lag hij onderste boven. Hij had zo’n vreselijk pijn in zijn bovenarm, dat het zweet tappelings langs zijn gezicht bleef stromen. Een breuk zou ons niet verbazen. Wat nu? Hoe bereiken we zijn moeder? Op dat moment kwam een van de vaste bewoners van de haven aangereden. Die belde haar en even later kwam ze met vliegende vaart aangereden. Zichtbaar geëmotioneerd. Toen onze patiënt op weg naar de dokter was, vertelde zijn oudere broer, die mee ook gekomen was, dat hun vader drie maanden geleden tijdens hun vakantie in Nederland plotseling op 47 jarige leeftijd (na een hartaanval) overleden is.

Toen  konden we in een klap begrijpen waarom zijn moeder reageerde, zoals ze reageerde.

Vanavond horen we de uitslag via zijn broer, die de honneurs van het havengeld ophalen gaat waarnemen.

Intussen hebben we sinds een lange tijd weer eens een regenbui gehad. Gisteravond rommelde het wat in de verte, maar verder niets tot vanmorgen. Overigens schijnt het in de omgeving van Weert hevig te keer gegaan te zijn. Hagelstenen, pingpongballen zo groot. Jaap vertelde dat wanneer die dingen van zo’n kaliber op onze zonnepanelen neerkomen, ze gelijk ‘dood’ zijn. Beschadigde cellen doen de stroomvoorziening direct stoppen. Wat ga je dan ineens weer ontzettend veel houden van je generator….

Even nog voor de administratie:

Gistermiddag 28 kilometer gefietst!

Een gelukkige moeder rijdt zo juist weer weg. Net vernomen dat de arm van onze havenmeester wel nog even in een Mitella moet, maar verder er gelukkig niets echt beschadigd is. Hoogstens een spier die wat rust moet houden….

Fietsen bij 40 Gr...

De Blauwe Kei

(bij Lommel)

Dinsdag 23 Juli

Eigenlijk gebeurt hier te weinig om over te schrijven. Ja het is heet hier. Maar waar niet nu in Europa?

Toch nog een klein leuk feitje te melden. Elke avond komt de havenmeester, een lief joch van zo’n 14/15 jaar oud, misschien net 1 meter 50 hoog, havengeld ophalen. En gisteravond zagen we hem enigszins beteuterd naar een booteigenaar, voor ons aan de kade, kijken en uiteindelijk maar weglopen. 

“Wilde die meneer niet betalen?, “ vroegen we hem.

“Nee, die meneer die belt en hij spreekt Frans geloof ik. En dat versta ik niet.”

Dat hij hem niet verstond dat geloofden we wel. Hij sprak namelijk Duits! Echter geen Frans verstaan, daar keken we wel van op. Iedereen wordt hier toch op school minstens twee talen (Nederlands en Frans) geleerd?

Uiteindelijk werd alles toch nog opgelost, en werd keurig het havengeld betaald. Onze communicatie met de Duitser zorgde er ineens ook voor dat we een beetje oppas zijn voor zijn boot. Tot en met woensdag avond. Hij moest plots naar Aken.

“Für die Arbeit”.

Verhaaltje twee.

’s Morgens hadden we ons voorgenomen op ’s middag te gaan fietsen. Tochtje van zeker 25 km uitgezet en hup op de pedalen. Onder de bomen viel de temperatuur nog mee. Maar vol op in de zon, op het zwarte asfalt….het was zeker 40 graden. ’t Is dat we niet echt veel energie hoefden te leveren, dat doet de accu wel voor je. Maar het voelt wel tropisch aan. Bovendien bleek dat Jaap erg lekker gevonden werd. De ene na de andere steekvlieg nam een “hapje”. En de zalf waar ik over vertelde, werkt hierop niet echt 100%. Met als gevolg: JEUK!!!!!!!!! En slecht geslapen dus, en dit keer niet alleen vanwege de hoge temperaturen ’s nachts.

Mocht iemand denken: “Waarom ga je dan fietsen ….etc.”, dan overtuigd onze bloeddrukken dat wel. Nog nooit zo laag geweest sinds we deze flinke fietstochtjes, voor ons doen dan, maken.

Vanmorgen bijvoorbeeld bij mij:118/79. Ik kan me niet heugen dit ooit zo regelmatig gezien te hebben. Dit is mijn peil van al weken. En idem dito bij Jaap.

Tropisch...

De Blauwe Kei

(bij Lommel)

Maandag 22 Juli

Deze keer het avondeten niet ‘thuis’ klaargemaakt, maar hier in plaatselijk restaurant een hapje gegeten. Lekker in de koelte, onder de bomen. 

"Hij staat op de zelfontspanner, maar gebeurt er nou wat...?"

Op de boot komt de binnentemperatuur aan het eind van de dag niet onder de 30 graden. Wat inhoudt dat het lang duurt voor je uiteindelijk een manier hebt gevonden om te kunnen slapen.
We beginnen op het bovendek met een beetje ‘voor’ dutten tot de muggen je ontdekt hebben en dan als een speer naar binnen en antimuggenspul opsmeren. Ik heb de indruk dat wat we laatst gekocht hebben, aardig werkt. En mocht er eentje de barrière toch hebben kunnen overwinnen, hebben we nog altijd die zalf van de apotheek. Ook een prima aanschaffing. En dan verder slapen onder een lakentje, want die (rot) muggen weten je anders nog steeds te vinden!!!!

Zaterdag zijn we hier gearriveerd en we zijn niet van plan om snel te vertrekken hier.

 

Zonder bijschrift, is volgens mij hier niet nodig....

’s Morgens lekker koel vanwege de grote bomen die de zon afschermen, alleen de zonnecellen die hebben dan niets om stroom te leveren. En met een koelkast die echt de hele dag draait, is dat wel nodig. Dus dat betekent dat af en toe ook de generator mee mag doe, beter gezegd moet doen.

Daar hoeven wij ons gelukkig niet voor te schamen, die motor loopt geluidloos, wat je van andere niet altijd kan zeggen.

En verder is het hier heerlijk rustig. Weinig tot geen verkeer. Hoogstens wat fanatieke fietser, meestal wielrenners. Hele slierten racen hier aan de overkant voorbij.

Verdwaald

De Blauwe Kei

(bij Lommel)

Zondag

’s Morgens vroeg in de schaduw, lekker koel.

Nadat we ons zo’n beetje gesetteld hadden, besloten we even naar Leopoldsburg te fietsen. Langs het kanaal! We hoefden geen kaartje mee te nemen. Het water geeft genoeg informatie, dachten we. Niet lang daarna waren we volledig de weg kwijt.

“Ik heb geen plattegrond meegenomen, dacht dat dit niet nodig was,” riep Jaap.

Bij de zoveelste afslag de knooppuntbordjes volgend, in de hoop ergens een kaart te gaan ontdekken, keken we naar de zon en kozen uiteindelijk voor richting Noord. Dan moet je bij het kanaal Bocholt-Herentals uitkomen. En daar is wel een weg langs. Tot aan de Blauwe Kei. En zo kwamen we na niet meer dan een stief kwartiertje bij onze boot aan. Nee, de volgende keer toch maar wat meer info meenemen…..

Ik heb nog eens nagekeken of er überhaupt wel een mogelijkheid langs het water was naar Leopoldsburg. Niet dus! Niet zo raar dat we al snel verdwaalden. Hoe we dan op dat onzalige idee kwamen? Gewoon van “horen zeggen” en dat hebben we een op een overgenomen, de naïevelingen die we af en toe kunnen zijn. En zeker niet slim als je deze afstanden met behulp van een accu aflegt. Want accu’s ‘kunnen’ leeg raken….

Water stelen....

De Blauwe Kei

(bij Lommel)

Zaterdag 20 Juli

Vanmorgen vroeg opgestaan en dus ook vroeg vertrokken. En het bleek ook nodig te zijn. Onderweg hiernaartoe zagen we slechts 1 varend bootje.

Lange tijd spraken we mede-vaarders die de Blauwe Kei maar zo-zo vonden. Waardoor wij dachten dat er plaats genoeg, dus zeker voor ons dus iets te vinden zou zijn.

Maar verder in het seizoen merken we toch dat de Blauwe Kei bij een bepaalde groep uitermate in trek is. En zo voeren we vanmorgen hierheen met gedachten van wel, of niet of toch wel?

Aangekomen en … plek zat!

Een uurtje later en we zagen ineens veel meer vaartuigen die zich aan het verplaatsen waren. Je ziet maar weer, vroeg vertrekken, betekent meestal een prima vrije steiger.

Gisteravond in Neerpelt toch water getankt. Jaap had niet zoveel zin in een eventuele discussie met de parkwachter die het verbied om een watertank op de boot vanuit het watertappunt te vullen. Het is er ook niet echt geschikt voor. Water voor de campers via tankjes en flesjes, dat is prima. Maar GEEN honderden liters tegelijk.

Maar ’s avonds is de parkwachter afwezig en de tankjes, flesjes etc. zijn zo tegen negen uur wel gevuld en dan voor wie dat wil, toch aan de slang!

Waterdief

Met de Waterdief! Zo heet dat ding ook officieel en werkt uitstekend. Drie boten deden mee. Onze 400 liter duurde bijna een heel uur om binnen te stromen. Als die anderen ook zoiets zouden willen, kon het nog wel eens een latertje worden. En dat werd het. Half twaalf ’s nachts! Maar we hebben weer water voor een hele week!

Water tekort....

Neerpelt

Vrijdag 

Het was gisteren geen minuut te laat. In de zelfde richting als wij voeren zeker drie schepen dezelfde richting uit.  Alleen die moesten ons nog passeren en lagen we daardoor vooraan.  Een trein van vier recreatiescheepjes op zoek naar een mooie aanlegsteiger. Dit bleef zo tot bij Neerpelt, toen zagen we in tegenovergestelde richting ook drie schepen aankomen. Wie kwam er het eerst aan? Zo erg is het, van de 10 beschikbare plaatsen daar, waren er slechts drie leeg. Wij hadden eerste keus! En die andere zes, daar konden er nog twee van een plekje vinden en de rest moest verder!

En dan uren lang zie je de een na de ander voorbij komen. Dit gaat zo door tot een uur of twaalf en dan blijft alleen nog de beroepsvaart over. Verder geen “witte doos” meer die ook nog vaart.

Tot de volgende morgen. Om zeven uur vanochtend kwamen de eerste vakantiegangers al weer voor bij. Wil je verhuizen moet je er dus ‘vroeg’ bij zijn…..

Maar wat hebben we een prachtig weer, ik zou zeggen tropisch weer. De 30 graden wordt makkelijk gehaald. Wat doe je met zo’n temperatuur? Niets!

Hoewel, Jaap is gisteren een eerste rondje frisdrank etc. gaan halen wat vandaag aangevuld wordt met onze wekelijkse boodschappen. Alle zaken, Delhaize, Colruyt, Lidle en de Aldi zitten hier.  Zijn voorrondje heeft ook al geitenyoghurt opgeleverd. Iets wat onze avondmaaltijd gisteren bepaalde. In koken hadden we geen zin. En bestond ons diner uit heerlijke geitenkaas op crackers en gevolgd door yoghurt met veel fruit. Heerlijk.

Wij vinden het weer dan wel prachtig zo, maar de waterstanden worden ook nu vaker en uitgebreider vermeld in de Teletekstpagina 720, 721 en 722 enz. Aangezien de scheepvaart in diverse rivieren hier last van beginnen te krijgen, te weinig water of zij hebben teveel diepgang. ’t Is maar van welke kant je het bekijkt. Dit geldt intussen ook voor de recreatievaart.

Ook onze routes moeten we er op aanpassen. Maakt het allemaal best een beetje spannend.
Eigenlijk net als in 2007. ook toen was heel Europa bezig om de rivieren op 'Peil' te houden. Wij zaten toen op de Rijn en moesten flink oppassen geen rotsbodem te raken. Zelfs is er toen in die die zelfde tijd dat wij daar voeren een schip bij St. Goar op de rotsen gelopen en verongelukt. Met doden als resultaat!

Water....

St.Huibrechts-

Lille (bij Neerpelt)

Donderdag 

Even leek het er op dat we hier nog een dagje langer zouden blijven. Maar Jaap wil verder, en niet zo raar want hij wil kans maken op een mooie plek met water voor het weekend gevonden te hebben. Het kanaal Bocholt-Herentals is volgens hem dan gesloten en we hebben een voorraad voor tot en met Zondag.

Intussen weten we, nu ook de verhalen van Leen en Ien die hier ook liggen, te horen, het overal hartstikke druk is en de mooi plaatsjes schaars. Frankrijk is bij vele vaarders UIT. Het heeft te lang geduurd voordat het weer omsloeg en de rivieren, oa de Maas weer tot rust gekomen waren. Zelfs mensen die dit alles getrotseerd hadden en door gevaren zijn richting Nancy, hebben dat geweten. Ze konden daar een flinke tijd geen kant meer uit. Zelfs de Moezel mocht niet bevaren worden.

Dus over een klein uurtje, zo rond half tien: “De trossen weer los!” 

Muggen en pedalen....

St.Huibrechts-

Lille (bij Neerpelt)

Woensdag 

Gisteren op zoek geweest naar pedalen die je weg kan klappen. Handig bij het terugzetten van de fietsen op ons achterplat. Jaap stoot steeds zijn schenen. Een giga grote, zo te zien goedkope,  zaak gevonden (Itek) en  …. er was geen klappedaal te vinden. “Uitverkocht (?!) komt u over een week of twee nog eens langs”.

Nu hebben we al eerder gehoord dat er een behoorlijk verschil van kwaliteit in te vinden is. Dus dit zit niet in hun pakket waarschijnlijk, zo lijkt ons. Teveel narigheid. Leverde ons wel een mooi fietstochtje op.

De eerste vaarders passeren ons hier al op de vroege morgen, ’t is net negen uur.

Morgen gaan wij ons daar net zo vroeg, misschien nog vroeger, tussen voegen aangezien we naar Neerpelt willen. En de plekjes daar schaars vrijkomen. Het is een kleine haven en zeer geliefd. Alleen al vanwege de twee gratis ligdagen. Terwijl je daar ook nog water en elektriciteit kosteloos bij krijgt. Is Neerpelt vol, dan varen we verderderder…

De temperatuur de komende dagen blijft tropisch. Tot eind volgende week lees ik hier. Dat betekent alles ’s nachts open en dus muggen!!! Ondanks dat we hier de ramen zoveel mogelijk afgeschermd hebben, houden we ze niet buiten de deur. Gelukkig heb ik een tijdje terug bij een apotheek een prima zalf gekregen, en deze heeft een prima uitwerking. Genezend en ook de jeuk totaal onderdrukt.

Heel treurig weer vast te stellen, zoals gewoonlijk lusten ze mij te graag, Jaap wordt zelden bezocht!!!!!

't Is niet anders.....

St.Huibrechts-

Lille (bij Neerpelt)

Dinsdsag 

De dieseltank zit weer vol. We lazen een prijsverschil van een eurocent tussen de wal- en straatkant. De pomp aan de straat was goedkoper. “Geen probleem,”klonk het, “pas ik aan!” riep de pompbediende toen Jaap er naar vroeg. ’t Is niet veel, maar al gauw de prijs van een ijsje hier als je 150 liter tankt.

Ik weet niet hoe het komt, maar het lijkt wel of de Blauwe Kei, eens zo onbekend bij een ieder, nu een van de grotere trekpleisters is geworden. Ben benieuwd hoe druk het daar intussen kan worden.

Intussen weer een mooie aanlegsteiger gevonden. Maar ……………..geen TV! Ik vind dat niet zo erg, maar Jaap mist zo zijn teletekst leesuurtje ’s morgens. (Je kan niet alles hebben, het is hier al zo mooi en stil)

Vitamientjes en pollen...

Bocholt

Zondag 

Vier weken geleden was ik verkouden, Jaap ook een beetje, bij beiden ging ‘t weer over maar sinds vorige week mag ik weer meespelen…. Het zou wel eens een mengeling van Hooikoorts en vandaar uit een hevige slijmvlies irritaties kunnen zijn geworden. Waardoor het op een ordinaire verkoudheid gaat lijken. Mij intussen door de jaren heen wel bekend. Ik weet ook hoe het gestart wordt, door tocht in de slaapruimte ’s nachts. Ik wordt er wakker van, echter dan is het te laat!  Beide keren was dit DE aanleiding maar zie er nu maar vanaf te komen met dit warme weer en al die bloeiende planten en bomen om ons heen.

Vanmiddag gaan we omgeving Bocholt weer onveilig maken….. door een fietstochtje te maken. Vitamientjes verzamelen….

En het werd 25 Kilometer met een heel stuk door Nederland. Wat een verschil in kwaliteit fietspaden. In België breed en lux, in Nederland vaak hobbelig en bijna niet genoeg voor twee fietsers naast elkaar. Wat een probleem vormt bij het passeren, het is wel voor verkeer in twee richtingen bestemd!

Nauwelijks plaats daarvoor. Af en toe goed mikken dat je op het fietspad blijft en niet de tegenliggers, die soms ook nog uitgerust zijn met zijspiegels, ‘pootje’ haakt! Wat het zo relaxed maakt dat fietsen is dat de temperatuur zomers is en al dagenlang zo blijft.

In de bossen wat koeler en lekker warm tussen de maïs en graanvelden.

En dan die prachtige klaprozen, velden vol.

In geen jaren zoveel groen gezien met zo weinig verkeer. Je waant je af en toe in een hele andere wereld. Kilometers lang geen huis te zien, geen auto te horen, alleen maar fietsers. Die net als wij alleen maar genieten. Zelfs geen kook en zopies hier. Pas als je in de bewoonde wereld komt vind je een mogelijkheid om ergens iets te nuttigen…En zo scoorde Jaap eindelijk zijn ijsje, waar hij al dagen naar uitkijkt.

Morgen, 15 Juli gaan we weer verder. Eerst diesel tanken en dan richting Blauwe Kei.

De Was, boodschappen en de trekzak....plus een papagaai

Bocholt

Vrijdag 12 Juli

Als hier een box vrijkomt, duurt het geen 10 minuten of er ligt alweer een schip voor te manoeuvreren om er in te kunnen. Het is er zeer geliefd, deze aanlegplaats. Winkels op loopafstand en een bakker direct om de hoek. Verder water, elektriciteit en dat alles voor 7,50 euro per dag.

En een wasserette. Straks rond het middaguur gaan we de nodige machines vullen en hopen dan binnen een paar uur alles weer spic en span te hebben.

’s Avonds in de plaatselijk Frietkot een “portie patat met” gehaald. Was bepaald geen hoogstandje, nee na een half uurtje lag van mij alles in de gootsteen. De hele maag inhoud! Voelde me daarna ‘stukken’ beter.  We hadden al zo onze twijfels…

Onze vuile was....

... op weg naar de Wasserette

De ‘was’ is prima verlopen. Rond het middaguur naar de wasserette en alle machines van 1 tot 5 voor ons! Een kleine twee uur later stonden we weer buiten, alles klaar! En voor  de was inclusief drogen totaal iets meer dan twintig euro.

Een klein "Frans" tafereeltje met Nederlandse stoute liedjes....

 

... trekzak speelde hier nog niet mee.Ligt op het voordek.

De papegaai en accordeonist....

Bocholt

Zaterdag 13 Juli

Een andere wekelijkse verplichting vandaag. De voorraden aan vullen voor een week minstens. Vlakbij een Delhaize, dus moet lukken….

Tuttelen... het is koud!

Bocholt

Donderdag 11 Juli

Koud! 16 graden! Met een redelijk stevig windje erbij. Weinig actie buiten. Het gezellig buurten is er even niet bij, of toch? Blijkt dat er in de afgelopen uurtjes een aantal wisselingen van schepen heeft plaats gevonden. Normaal gesproken wil je wel kijken als er motorgeronk in de buurt klinkt. Echter de buitentemperatuur nodigt daarvoor nu niemand uit,  veel te koud. En dan ineens zien we een bekend gezicht, van Flip ook uit/van de Vlietopper haven.  Zelfs nog meer bekenden. Even iedereen begroeten en hup weer naar binnen, daar waar het warm is! Verder geen bijzonderheden…..

“Zo tuttelen we weer verder”, formuleerde een buurvrouw Coby uit Amsterdam (en Jan van de Orka) naast ons aan dezelfde steiger, de huidige situatie.

Weer naar het Noorden...

Eisden(Maasmechelen)

Dinsdag 

Nog een mooi zonnige dag en dan gaat het weer hier veranderen. Twintig graden en wind. Veel wind, maar geen neerslag. Morgen dan moet het al anders zijn. Dat wordt ook het tijdstip waarop wij weer verder gaan. Op zoek naar water. Donderdag moeten we het gevonden hebben.

Gisteren weer een heel leuk fietstochtje van

Een kilometer of twintig gemaakt. Deze keer van te voren ingesmeerd met factor 50, want op de fiets brandt de zon behoorlijk op je armen. En dat met de restanten van de nog steeds jeukende muggenbulten, heel vervelend allemaal. Maar het was verder genieten, niet overal, bijvoorbeeld langs een weg waar ze 70 mochten rijden ietsje minder, maar daar zagen we juist weer wel prachtige villa’s, met een hele eigen bouwstijl. Een soort mengeling van gewoon met Fachwerk.

Intussen (9 uur in de ochtend) zijn de eerste bootjes alweer voorbij gevaren. Heel anders gisteren, toen begon de hoos aan scheepjes en dat heeft zeker tot in de middag, daarna waren we op stap, geduurd. De meeste kwamen uit de richting van Maastricht. De kant die wij opgaan. Of we er ook heen gaan? Dat weten we nog steeds niet. Misschien alleen aan voorbij…

We zagen nog iets grappigs voor de meer actievere luitje onder ons: RAILBIKEN.

Wij lui vanaf onze terrasstoeltjes zagen een gezin vertrekken, maar waar naar toe? Op Internet deze activiteit opgezocht en:

"Ook deze zomer kan je weer op het spoor tussen As en Eisden fietsen. Het parcours tussen de twee stations bestaat uit ongeveer zes kilometer, die je op eigen tempo kan afleggen. In één van de stations kan je uitblazen tijdens een pauze. Met die pauze inbegrepen duurt een fietstocht ongeveer twee uur. 

Het stationnetje van vroeger?

Railbiken naar …..

De railbikes bieden plaats aan vier volwassenen. Minstens twee personen moeten fietsen, de anderen kunnen uitblazen in de ligstoelen in het midden van de railbike. Elke weekend tussen april en november en tijdens de schoolvakanties kan je railbiken. Men werkt met vaste vertrektijden: half tien, half twaalf, twee en vier uur. Reserveren is vereist en kan via het nummer +32(0)477/96.83.69 of via het inschrijfvingsformulier op www.railbikelimburg.be. Op die website vind je ook alle informatie over het railbiken."

Misschien brengt deze tekst onze webloglezers op een idee…

Bocholt

Woensdag 10 Juli

Wederom een fietstocht gemaakt. Deze keer net geen twintig kilometer. Maar wel genoeg om na zoveel fietsacties toch een houten…. te hebben en ook de spiertjes wat in de protesthouding gaan.

Intussen besloten weer te verkassen. Nu Noordwaarts. Eerst water tanken in de Bree, meteen met een oog naar de steiger aldaar kijken om te zien of er nog een plaatsje voor ons was, echter alles was vol. Door naar Bocholt dan.

Om een aantal redenen, ten eerste de vuile was(!) wegwerken, de wekelijkse boodschappen doen en verder nog wat (uitver)koopjes halen misschien.

Hier blijven we weer voorlopig, vertrek ligt nu op as Maandag 15^de.

Nog maar 1 stipje...

Eisden

(Maasmechelen)

Maandag 8 Juli

Gisteren inderdaad een mooie toer naar de Maas aan de grens met Nederland gemaakt. Bijna 30 kilometer, heen en terug gerekend.

Twee en een half uur fietsen. Meeste stukken vlak, met slechts hier en daar een klein heuveltje. Meer een oprit te noemen. Met de bezoekjes aan het winkelcentrum de dag ervoor, betekende dat de accu leeg was bij aankomst boot. Stond nog 1 roodstipje, dat was alles, op mijn fiets! Niet op die van Jaap, dus als ik te kort kwam, hadden we van accu kunnen wisselen. Jaap fietst met een lager energie op de meter dan ik. Wel fijn zo’n reserve in de buurt.

De zon scheen volop en maakt dat iedereen er op uit ging, zo leek het, want het was druk, heel druk op de fietspaden.

Maar wat een heerlijk fietsland.

Vanmorgen wat vaar-actie hier en daar gezien, wat verschuivingen van boten. Sommigen hadden ruim van te voren aangekondigd dat ze zouden vertrekken. Dat betekend dat de “dubbelaars” daar snel tussen konden schuiven. Het aantal voorbijvarende recreanten is vanmorgen ook weer enorm. Ik denk wel een boot of tien. En allemaal ruim voor negen uur! Op zoek?

Ja dit soort mooie aanlegplaatsen, gratis met elektriciteit (3 euro per dag), wil je niet snel weg. Alleen watergebrek doet je verkassen. Dat hebben ze goed uitgekiend hier, want er is GEEN wateraansluiting, anders gaat men waarschijnlijk in geen weken niet meer weg…Zeker niet met dit mooie weer.

De accu’s zijn intussen weer opgeladen, met een beetje hulp van de generator, en als we het willen, kunnen we weer zo’n mooi tochtje als gisteren maken. Moet het niet extra gezellig worden, het aantal kennissen uit Voorschoten en/of Vlietopper (onze thuishaven) is behoorlijk uitgebreid in tussen. En een uitnodiging voor een glaasje, kopje koffie worden bij aankomst snel gemaakt. Echter of zij, die hier ook naar toe willen een plekje vinden? 

Wat een leven.....

Eisden

(Maasmechelen)

Zondag 

Gelukkig koelt het hier behoorlijk af ’s nachts. ’s Avonds ga je met ruim 20 graden naar bed, eigenlijk te warm, maar ’s morgens lig je toch uiteindelijk onder een warm dekbed, zo koud is het dan.

En dan lekker vroeg op staan, met een stralende blauwe hemel. Heerlijk. Ontbijtje. Kopje thee. En het is hier ongelooflijk stil. Misschien omdat het Zondag is?

Jaap is met Tommy een wandeling aan het maken.
Iets wat alleen maar kan als het heel rustig is.
En dat was het vanmorgen....

Jaap heeft deze ochtend besteed aan het in de was zetten van onze boot. Moet ook een keer gebeuren en de bijbehorende temperatuur is nu juist hiervoor prima.

Nu een aantal uurtjes later het wat warmer aan het worden is, gaan we de fiets zo dadelijk op zoeken. Even een toertje door deze omgeving maken.

Gisteren ook al wel veel opstap geweest, maar dat was in het kader van de wekelijkse boodschappen doen.

Het aantal bootjes welke in de loop van deze dag voorbij geschoven zijn, met of zonder verlangende blik om te mogen dubbelen, is niet meer te tellen. Een aantal hebben wat contact kunnen maken met de passanten hier en hebben hun lijntjes wel daaraan vast mogen maken.

De rest vaart zichtbaar wanhopig door. ’t Kan je allemaal gebeuren.

Wij hebben voorlopig nog geen plannen om hier te vertrekken. Misschien overmorgen. En we weten ook nog niet waarheen. Naar het Noorden, of toch naar het Zuiden? We zien wel…. 

Leven als een god in ....., maar nu in Belgie

Eisden

(Maasmechelen)

Zaterdag 

En het is inderdaad weer zo’n prachtige vrije aanlegsteiger geworden.

We zijn even over achten ’s morgens uit Bree weggevaren, en dat bleek ook nodig te zijn. We kwamen hier iets na tien uur aan en zo te zien de enige plek die nog vrij was. Achter ons voer nog een scheepje, had die voor ons gevaren waren we te laat geweest! Dachten we. Uiteindelijk viel dat wel mee, maar daarna lag wel de hele steiger stampvol. En dat is van die tijd ook niet gewijzigd! Het zal puzzelen worden en af en toe veel geluk hebben om van de ene mooie naar andere mooie te kunnen varen.

Naar Aldi geweest en de Aldi Talk Sim kunnen kopen. En natuurlijk niet alleen dat…. Nee, het weer blijft maar goed en dus inkopen voor een barbecue natuurlijk. 

’s Avonds was er een (te) fris windje opgestoken en zetten we wel de Cobb buiten, maar eten we binnen. In de stuurhut.

Ik heb geloof nog niet vermeld hoe de gemiddelde automobilist met de fietsers in dit land omgaan. Geweldig. Fietsers hebben aan de “Haaientanden” te zien nergens voorrang maar krijgen ’t overal en altijd! Behalve buiten de bebouwde kom, dan razen ze als gekken. Maar zo fiets je in een stad of dorp en …..je krijgt alle gelegenheid om rustig over te steken. Jong en oud zo te zien.

Alleen vinden wij dat de fietspaden wat wonderlijk geplaatst zijn. Niet altijd even logisch. En al zijn ze heel smal, toch verkeer in twee richtingen.

Vandaag naar de Carrefour voor de wekelijkse boodschappen.

En vertrekken naar een volgende stek doen we nog niet. Niet voor maandag. Veel te mooi hier, en bovendien loop je het risico dat je, in verband met het weekend verkeer, hierna ergens terecht komt waar je absoluut nooit zou willen komen te liggen.

Ook wordt dit veroorzaakt omdat in Maastricht nu een optreden van Andre Rieu gaande is. En de haven daar niet bereikbaar is, omdat je daar voor een plekje dit ruim van te voren moest bespreken. We liggen dus ook eigenlijk nu tussen vele Maastricht-gangers, maar dan voor na het weekend. Dan gaat de karavaan zeker weer verder zo lijkt het. En komt er wat beweging in de recreatie-vaarders en hun ligplaatsen.