Was het de wijn...

Nederweert

Woensdag 28 Augustus

Even voor Sluis 15, vlakna Weert (op de bordjes hier staat: Wieert, is dat op z’n Brabants?) in de buurt van Nederweert gestopt.

Wat pennen in de grond geslagen en voor alle zekerheid ook nog vast gemaakt aan een van de weinige dikke, stevige bolders. Hier zijn wel veel brandnetels (au,au en nu dus jeuk!),maar niet veel mogelijkheden voor de recreatie een paaltje te gebruiken om een lijntje aan vast te maken. Intussen wel even 43 kilometer gevaren vandaag! Voor ons doen belachelijk veel. Zeker als je het vergelijkt met de afstanden van de afgelopen weken.

Het vindt zijn oorzaak in twee reden, ten eerste krijgen we bezoek en ten tweede gaan we op bezoek. Alles in Maasbracht. Van hier tot bij Maasbracht wordt het ook weer de nodige uurtjes varen…..

Was niet iets om op 1 dag te doen. Maar wel weer even hectisch…..

Zo dadelijk een koud Pilsje op ons achterdek en dan zijn we stress weer snel vergeten.

Nederweert

Donderdag 29 Augustus

Stralende start vandaag. Een mooi laag zonnetje schijnt op het water. Van de twee sluizen die we vandaag gaan doen, ligt een vlak achter ons. Zes meter naar beneden. De andere bij Panheel, acht meter. En dan zitten we voorlopig weer op “niveau”.

We vertrekken bijtijds dan hebben we, hopelijk tijd genoeg om een aanlegplek in Maasbracht, die ons wat lijkt, te vinden. Google Maps heeft deze keer geen uitsluitsel kunnen bieden. We gaan naar de Gemeentehaven (of Industriehaven?) daar liggen onze Engelse vrienden.

Maar het is ons niet duidelijk geworden waar de kleinere schepen zoals die van ons, kunnen gaan liggen. Wordt dus weer een beetje spannend.

Maasbracht

Vrijdag 30 Augustus

Het blijkt van passantenhaven een werkhaven te zijn geworden. Niets voor ons dus. Echter de Esme van Chris en Dianne ligt daar en misschien kunnen we bij hen aanmeren? Klopt, geen enkel probleem. Chris is samen daar met een vriend een boot aan het bouwen, wat het interne gedeelte betreft dan. De buitenkant is volgens mij klaar. Ik heb het niet echt kunnen waarnemen, een beetje moeilijk, te moeilijk voor mij om er even een kijkje te nemen. Het wordt zo wat ik er van gehoord heb, wel heel erg mooi. Veel automatische besturingssystemen, inclusief de hoogte instelling van de stuurhut. Makkelijk als je een lage brug onderdoor gaat. Een project van jaren nog, denken we.

In een wat lawaaierige omgeving, maar in gezelschap van de zeer innemende luitjes, hebben we een avond meegemaakt die je zelden hebt. Fijne gesprekken, veel humor en alles in het Engels, wat ons gelukkig nog steeds goed afgaat. Niet dat we zulke soepele praters zijn, althans wat een vreemde taal betreft, maar met een beetje goede wil lukte dat best aardig. Bovendien een geheel onverwachte uitnodiging om te blijven eten, en door de hoeveelheid alcohol, werd het nog gezelliger en ging de conversatie ook steeds “gesmeerder”...

Vandaag zijn zij (Chris, Dianne, Jenny en Allen) naar elders gevaren voor een grote BBQ. Ook wij werden daarvoor uitgenodigd, maar wij willen op Zaterdag boodschappen doen. En dan kan alleen als we zouden gaan verkassen naar een plek waar ik makkelijk van en op het schip, ons schip kan stappen. En daarom liggen we nu in een recreatie/passantenhaven in Maasbracht. Een mooie (lees: dure) haven met heel veel Linssen Jachten om ons heen.

Nog een klein warm Intermezzo vandaag. Jacinthe en Bram zijn op weg naar Epernay, de Champagne streek, een kopje koffie bij ons te komen drinken. En snel weer op doorreis gegaan. Ze hadden vanaf dat moment nog  vier en een half uur rijden voor de boeg.Misschien maandag een herhaling van dit gebeuren. Maar dan in omgekeerde richting en een auto vol met flessen Champgane

De weg kwijt....

Eisden

(Bij Maasmechelen)

Woensdag 

Het is dat ik een datumvermelding op mijn laptop heb, anders zou ik beslist de weg kwijt raken op de kalender. Want wat is het vandaag nou Woensdag of Donderdag?

WOENSDAG!

Dit luie leventje maakt je hersens ook een beetje lui. Geen schema, geen planning – ja af en toe – geen verplichtingen, laat de tijd maar over je heen rollen. Daar lijkt het soms op. Vinden we niet erg, maar af en toe zorgt zo’n situatie voor behoorlijk wat verwarring.

“Nee het is vandaag….”,

“Nee het is…”etc.

Dan brengt alleen de techniek hier de oplossing. Horloges, TV en/of de Laptop. Als je niet vaart, wordt er in ons logboek ook niets geschreven. Dit gebeurt pas wanneer we weer de lijntjes losmaken. Dus daar heb je niets aan om in te gaan kijken. Zeker niet op gratis ligplaatsen zoals hier. Niemand die dagelijks langs komt om even af te rekenen. Geen bonnetjes in je bezit waarop je ligperiode met datum vermeld staan. Niets! Zo heerlijk stressloos……..

Intussen is ook de rust een beetje weergekeerd. Veel minder vaarbewegingen.

Veel lege plekken aan de steigers. Niet hier. Maar deze behoort net als de steiger in Neerpelt tot de lievelingsplaatsen van de meesten. Zo hoorde ik gisteren dat bijvoorbeeld in Neerpelt de vrije plekken per Marifoon geregeld werden. Ze vragen gewoon of er iemand de volgende dag weggaat, en bij antwoord worden de bijbehorende tijden daarop afgestemd. Als de een wegvaart is de ander intussen al gearriveerd en schuift er dan zo hup in.

Die acties zijn nu niet zo heftig meer denk ik. Het aantal scheepjes wat we tegenkomen is beduidend minder dan een week of wat terug.

Vandaag varen we richting Weert. Op weg naar Maasbracht, waarschijnlijk overmorgen.

Levensbehoeften...

Eisden

(Bij Maasmechelen)

Maandag en Dinsdag 

Langzaam maar zeker zie je het weer al een beetje omslaan naar meer herfstachtig. Niet in Nederland heb ik begrepen. Daar is het weer nog steeds prachtig, iets wat je hier niet zo kan zeggen. De temperatuur is wel redelijk, maar de zon is ver weg. Gelukkig absoluut windstil. Dat maakt het ontbreken van de zon weer een beetje goed. Niet voor de zonnecellen, dat zal denk ik morgen een “generatortje” worden om het tekort aan accuspanning aan te vullen.

Over aanvullen gesproken, we gaan zo dadelijk de fietstassen volstoppen met de diverse “levensbehoeften”. Hier en daar zijn er weer wat lege plekken in de laden en kasten gekomen, en daar kunnen we eigenlijk niet tegen ……. Dus gaan we dat oplossen, hier in Maasmechelen!

De elektrische fietsen staan reeds klaar op de steiger om ons daar heen te brengen.....

Familieweekend op de VLA

Bocholt

Vrijdag 23 Augustus

Een prachtige ochtend. Paar regendruppels die vallen, maar die niets nat maken. Zo weinig is. Plus een stralende zon op het water. En een drukte van belang hier op de kade. Koffiedrinkend, wat keuvelend en de waterslang gaat van de ene naar de andere boot.  Evenals naar die van ons.

Meestal een teken van vertrek, dat klopt wij gaan ook straks. Naar Neeroeteren.

Neeroeteren, wat een prachtige stek. Niet ruim, ruim in de zin van het aantal ligplaatsen. Achter elkaar slechts vijf boten.

En……voor een restaurant. ’t Kon niet beter!

De havenmeester deelde mede dat als het aan deze kade vol is, er gedubbeld gaat worden. Niet te hopen voor ons. Want wie bij ons aanlegt komt niet makkelijk van links naar rechts over ons schip. Iets wat wij ook nooit hoeven te doen, wij gaan altijd binnendoor. Dus wij kennen dat probleem niet, maar vreemden die zullen niet gauw heelhuids aan de andere kant komen zonder een paar maal zijn of haar schenen te hebben gestoten. Wij hopen daarom dat men dit ook als zodanig herkent en bij ons vandaan blijft. De laatste vrije plek is nu net ingevuld. Nu maar hopen dat dit zich deze lastige situatie niet gaat voordoen.

Neeroeteren

(Bij Maaseik)

Zondag 25 Augustus

Diverse boten hebben we intussen voorbij zien varen, en vonden blijkbaar elders toch nog een plekje.

Bram, Jacinthe, Pepijn en Floris bij ons op de VLA

De zwempakken zijn niet uitgepakt. Was ook geen echte zwemmogelijkheid te zien hierbij de camping. Slechts een trapje daarvoor het kanaal in. Maar ook het weer was niet uitnodigend, weliswaar niet koud echter steeds van die kleine regenbuitjes die je toch veel doet binnen zitten en blijven. En zo hebben we dit weekend met z’n zessen lekker keuvelend, spelletjes spelend (Mens erger je niet en Yatzee) doorgebracht.

Vrijdagavond laat, heel laat kwamen ze hier op de camping aan. Rond half elf in de avond.

En voor we het in de gaten hadden, werd het half twee. De jongens zouden bij ons in de boot slapen, die konden zo hun bedje in, Bram en Jacinthe in hun eigen tent, die nog wel ‘even’ opgezet moest worden. Was ook zo gebeurd, zo’n Iglo tent heeft vele voordelen. En of hun tent ook waterdicht was? Ja, gelukkig wel, was nog niet vastgesteld……

Zondagmiddag gingen ze weer huiswaarts. Twee en een half uur rijden. Rond het avond eten weer in Voorschoten.

Gisteravond sloten wij ons verblijf af met een hapje in de Bistro ’t Eilandje. Kregen veel complimenten over Floris en Pepijn te horen.

Belgische kinderen blijken in een restaurant vaak de boel af te breken.

“Zo willen we ze altijd wel hebben,”zeiden ze ons.

Wij gaan vandaag naar Maasmechelen. Onder andere om de koelkast voor de komende week te vullen. En dat kan daar met alles in de buurt prima.

Intussen hebben we een aardige verzameling aan plattegrondjes waarop onze geliefde supermarkten staan. Aldi voor het chique (diepvries) vlees, zijn heerlijke fruit en Colruyt voor de geiten yoghurt (altijd op voorraad), Carrefour en Delhaize voor de standaard boodschappen.

En als de kasten weer vol met eten en drank liggen, gaan we als het weer niet al te onvriendelijk is, fietsen. De omgeving is daar zo mooi. 

Bier...

Bocholt

Woensdag 21 en Donderdag 22 Augustus

De kapper is het niet geworden. Kon alleen op afspraak en toen we een afspraak wilden maken, waren ze gesloten! Dan niet…..

Het weekend wordt weer iets bijzonders. De kinderen EN kleinkinderen komen naar ons toe. Naar een eilandje bij Neeroeteren. De tent gaat mee en er is een camping bij de haven, dus slaapplaatsen, douche/wasmogelijkheden genoeg. 

Zelf hebben we daar nog nooit aangelegd, zijn alleen maar langs gevaren. Voor ons dus ook een beetje nieuw avontuur. Op afstand zag het er best leuk uit, dat eilandje in het kanaal.

Het weer voor komende dagen blijft zomers en althans de temperatuur. Er worden wat druppels verwacht. Niet veel.

Vanmiddag naar het Brouwerijmuseum geweest. Je weet nooit wat je van zo iets moet denken. Flitsende show zoals Moet-et-Chandon Champagne, veel bombarie maar weinig interessants, of zo’n rondleiding van Castellum, ook Champagne, die ik zeker nog een keertje zou willen doen. Dat laatste is het geworden. Teveel om echt te kunnen overzien. Het hele proces werd ons stapje voor stapje uitgelegd van af het begin, ik geloof 1758, tot op heden. Met alle oorspronkelijke machines, werktuigen en posters keurig uitgestald. Dat heden is natuurlijk maar betrekkelijk. Want de fabriek draait nog steeds op volle toeren, hun grootste klant is bv Aldi,  en daar vertelde de gids alleen maar over, gezien hebben we dit niet.

Maar nu weten we wat “de bloemetjes buiten zetten” inhoudt, “zo zat als een varken”, en als er vreselijk gekletst wordt over niets, en maar doorgaat, de term “zagen” in dit kader vandaan komt.

Waar het bier van gemaakt is als je er GEEN hoofdpijn van krijgt en hoe de smaak bepaald wordt.  Van Blond tot Donkerbruin.

En wat ik helemaal niet wist was dat bier maken ontzettend arbeidsintensief is. Van het eerste gerstkorreltje de brouwerij in tot bier in een vat, duurt minstens 2 maanden opgebouwd uit vele deelprocessen. En ook hoe hoger het alcohol percentage hoe langer  de bewerkingstijd wordt.

En we vinden dit bier nog het lekkerste ook, terwijl we het al lang bij Aldi kopen en niet wisten welke brouwerij dit produceerde…

Eksters

Neerpelt

Dinsdag 

Gisteravond zat ik naar de Motten te kijken die geen kans van overleven hadden in het web rond de lamp. Toen nog interessant, maar ’s morgens vond ik het ineens minder leuk. We zagen vijf eksters af en aan vliegen en smullen van hun lekkers wat her en der op en onder onze fietsen lag, die er in het verlengde van de mast onder stonden. Niet op beeld vast te leggen natuurlijk, wel geprobeerd.

Waarom niet zo fijn? Ze pikten in onze zadels (geen schade) en in mijn regenpak (wel!) die onder de snelbinders (gelukkig behoorlijk) vastzat.

Weinig bijzonders verder vandaag meegemaakt. Vanmorgen heeft Jaap geprobeerd zijn rugpijn kwijt te raken, aardig gelukt intussen.

Vanmiddag hebben we klein toertje door de omgeving gemaakt. Staan dromen bij kleine beekjes en langs veel landerijen, volop met maïsplanten en aardappelteelt.  Dit laatste staat zo te zien echt bijna gereed om geoogst te worden. Zal dan wel druk op de fietspaden worden als die landbouwmachines gaan rijden. En modderig misschien. Lastig om er rustig te blijven fietsen. Ik weet niet of ik me daar op kan verheugen.

Morgen naar Bocholt, eens kijken of ik daar een kapper die me wat lijkt kan vinden. En we gaan daar het plaatselijke brouwerijmuseum bezoeken.  

Maandag wasdag

De Blauwe Kei

(Vlakbij Lommel)

Vervolg-Zondag 18 Augustus

Groeizaam weer

Het regent! Eindelijk eens een keertje echt. Het is overal hard nodig. Wij zitten, het is nu 10 uur in de ochtend, een beetje te lummelen. Ik werk mijn fotoalbum bij en Jaap zit al dromen over onze volgende reis in 2014. Waarschijnlijk weer België. Het is ons tot nu toe prima bevallen. Hij wil dan naar de Dender. Stond even ook op ons lijstje van dit jaar, maar door te weinig water, is dit er eentje met een dieptebeperking van een 1 meter geworden. Dus nu even niets voor ons.

Wat raar eigenlijk. Heb je veel regen kan je overal varen, heb je mooi weer, wordt je ineens allerlei dingen onmogelijk gemaakt. Trouwens met teveel water ook. Kijk maar naar de Maas in België dit jaar. Daarom zijn wij niet naar Frankrijk gegaan en viel de keuze op om in België te blijven. Een hele prettige bijkomstigheid achteraf.

Neerpelt

Maandag 19 Augustus (Wasdag)

Twee uurtjes varen vanaf de Blauwe Kei en we liggen aan de mooiste aanlegplek hier in Neerpelt. Vrij uitzicht over het kanaal. Lig je tussen andere schepen geparkeerd en is het weer te slecht om op het bovendek te zitten, heb links en rechts niets anders dan het ‘uitzicht’ op alleen maar scheepswanden, meestal wit.

 

Links, Bakboordzijde

Rechts, Stuurboordzijde

Over wit gesproken. Het is bij ons wasdag vandaag. Zeker vijf machines, of nog meer.

We gaan de zakken wegen. Met een echte Ulster! Ik ben benieuwd. Totaal 18 kilo! Wel over drie en halve week en we hebben ook zeker niet zuinig gedaan, ’t was tenslotte weken lang bloedheet. Gelukkig hebben ze in België (ook Frankrijk) vaak van die grote wasmachines, misschien hier ook.

Rood licht...

De Blauwe Kei

(Vlakbij Lommel)

Zondag 

Sluis 3 Mol

“Pakken ze onze lijntjes aan in deze sluis?” Vraagt de schipper van Flow.

“Laten we het hopen, anders hebben we een fiks probleem,”antwoordde ik.

In de sluis geen bereikbare bolders in de muur te zien, slechts een trap waar het verboden is om aan vast te maken, tijdens het schutten.

De sluis is bereikbaar via marifoonkanaal 18, als de sluiswachter de moeite neemt om hem te bedienen. Ik had hem een paar keer opgeroepen, maar geen reactie gekregen. Gebeurt wel vaker, en alles gaat gewoon zijn gang. Rood licht wordt groen en alles is vrij om binnen te varen.

Deze keer niet. Rood bleef rood, toen de schipper van Flow het lang genoeg vond duren, schoof hij langzaam de sluis in en wij er achter aan.

En? Geen ‘mannetje’ te zien! Na een lang hoe hoe roepen van af de Flow kwam er iemand over de rand kijken. Bleek de sluiswachter te zijn. Zo op afstand te zien was er meteen een felle discussie gaande. Er werd met de Vlaamse lidmaatschapskaart gezwaaid en op het bijbehorende vignet gewezen, maar aanpakken van lijnen was er niet bij. Ook bij ons niet. Nu hadden wij de mazzel om bij de (verboden) trap te liggen, zij hadden helemaal niets. Toch verliep alles, ondanks dat de saskolk in een grote teug binnen een paar minuten volliep. Heftig water dus.

Eenmaal buiten sluis hoorden we wat de aanleiding van de ergernis was. De Flow was door rood gevaren. En waarom er niet op onze oproep, ook zij hadden verschillende malen de sluis aangeroepen, niet gereageerd werd? Raadselachtig.

Sluis 2 en 1 waren een en al gedienstigheid. Binnenvaren, haken aan lijntjes bengelend tegen de sluismuur, even inhaken en de lijnen liggen in een mum van tijd allemaal boven om bolders.

Waarom al dat gedoe in sluis 4 nou voor nodig was? Waarom geen melding via de Marifoon? Radiostilte heeft deze narigheid veroorzaakt, en niks anders!

Intussen liggen we weer op onze vertrouwde stek, zo willen we dat toch een beetje noemen. Wij houden veel van de Blauwe Kei. Groen, rust en een prachtig gebied voor Tommy om te wandelen en wij om er te fietsen.

Onze opstapper, al een week lang, op het warme bovendek. Bij de Zonnecellen.

Albert Heijn...

Zilvermeer

(Haven van Mol)

Vrijdag 's Morgens 8 uur.

Vandaag schijnt het weer een zomerse dag te worden. 28 Graden, en dat hier! Het warmste gedeelte van België. Komen er zo maar een paar graadjes bij. Je zou eigenlijk lekker achterover op je achterdek moeten gaan zitten, koffie en boekje en verder niks doen. Nee, wij moeten zo nodig boodschappen doen! Van alles raakt op intussen. En er is hier een Albert Heyn, en daar kunnen we onze lieveling producten mooi in aanvullen. Hagelslag, geitenyoghurt in halve liter verpakking, etc. Ik ga er dadelijk eens uitgebreid voor zitten om een mooi en heel lekker boodschappenlijstje samen te stellen.

Zilvermeer

(Haven van Mol)

Zaterdag 17 Augustus

Het viel mee die temperatuur. Alleen op het moment dat we uit de AH naar buiten liepen, viel de hitte als een vette warme deken over je heen. Deed ons denken aan onze Portugese reizen in de jaren 80.

En we hebben alle ‘Ollandse’ producten gevonden. Alleen heel dom, we zijn vergeten om stroop, die gele potten, mee te nemen. Als ze die daar hebben natuurlijk. We weten het niet, vergeten te kijken. 

Terug in de haven was de temperatuur een uurtje na onze thuiskomst behoorlijk wat streepjes omlaag gegaan. Zelfs te fris om op ons achterdek te zitten, en te kokkerellen. Hadden we ons zo voorgenomen.

Vandaag wordt het Blauwe Kei. Drie sluizen van een metertje of vier. Omhoog! Altijd wat lastiger dan omlaag. ‘t Bekende verhaal van het wel of niet aanpakken van onze lijntjes krijgen we dan weer.

Belgische minuten...

Ten Aard (bij Geel)

Donderdag 15 Augustus

Patatjes? Nee zelf gekookt. Geen patat overigens. Voor je wat Frites heb kunnen bemachtigen hier aan de overkant in Ten Aard, zijn ze bij thuiskomst waarschijnlijk al slappelingen geworden.

’s Middags hebben we nog wel een toertje door Geel gemaakt. In de hoop iets “ouds” te zien. Niet gelukt. We denken dat de twee wereldoorlogen weinig leuks heeft achtergelaten. Alleen Lier is daar op een uitzondering, dat stadje was prachtig. Maar veel in België is maar van het doorsnee gebeuren. Niet de villa’s. De nieuwbouw in deze streek is fabuleus, en vooral chic te noemen. Schitterende “optrekjes”. Ook heel speels van bouw. Verder is de omgeving heerlijk om er doorheen te fietsen, bossen, maïsvelden en velden met een of ander sprieterige plant, anderhalve meter hoog, lijkt op Dille, maar dan flink uit de kluiten gewassen. Geen flauw idee wat het is.

Nog wel iets heel bijzonders meegemaakt. De lucht was van het begin tot het einde van onze fietstocht, pikzwart. Echter het Belgische weerbericht meldde dat het NIET zou gaan regenen die middag. En steeds bij elke nieuw zwarte donderwolk riepen we steevast naar elkaar: “Nee het gaat niet regen vandaag.” Alsof we een antiregendans hielden. En gelukt dus. We hebben inderdaad geen druppel nattigheid gekregen. Waar deze ongein wel gevallen is….we weten het niet. We hebben geen TV in Ten Aard. Maar ergens in deze buurt moet het vreselijk te keer gegaan zijn.

Vandaag gaan we richting het Zilver Meer. Of het daar ook bij blijft weten we nog niet. Misschien verder…

(vervolg)

Zilvermeer

Blijkt dat vandaag 15 Augustus een feestdag is hier. Allerlei activiteiten, ook hier.

Een hondenwedstrijd voor reddend zwemmen. Ziet er best spectaculair uit.

We zijn gestopt met Sluis 4  en doorgevaren naar het Zilver Meer. Ergens wilden we eigenlijk naar de Blauwe Kei, als de reis mee zou zitten. En we niet in het kader van waterbeperking, selectief geschut zouden worden. Verzamelen dus. De vorige keer kostte ons dat ruim een uur extra bij het begin van een reeks sluizen. En wie weet hoeveel tijd extra nu.

Half tien vertrokken we uit Ten Aard-Geel. Op naar sluis 8. Geen marifoon aanwezig daar, dus een telefoontje naar de sluiswachter.

“Sluis 8?”

“Nee, sluis 9, ik ben hier even bezig kom zo naar u toe, naar sluis 8. Tien minuutjes hoogstens.”

Nergens een mogelijkheid om even af te meren tijdens de wachttijd, gelukkig geen wind, dus zo’n beetje vrij drijvend in het kanaal en afwachten. Tien minuten is niet lang. Echter deze Belgische 10 werden er 30!

Eenmaal in de sluis gearriveerd vertelde sluismeester en passant dat bij sluis zes een stremming was.

Hmmf?

Niet gekeken vanmorgen op teletekst, stom!

De stremming zou niet lang duren, een uurtje maar. Ja, ja denken we dan. We kennen die Belgische minuutjes…

Ook Sluis 7 gedaan en op naar 6. Iets te zien van een stremming? Er zou een zwemwedstrijd zijn.

Vragen aan de sluismeester daar.

“Stremming? Ja ik heb iets gelezen. Ga even voor u kijken.”

Komt even later weer uit zijn hokje en?

“Kan zo gauw dat papierke niet vinden.”

Sluis 5, iets bijzonders? Nee.

Sluis 4, ja hoor helemaal aan de overkant voorbij het punt waar wij rechtsaf zijn gaan. En intussen laat genoeg om toch voor het Zilver Meer te kiezen. Half twee, en wie weet hoeveel tijd die wedstrijd, waar we voorbij moesten varen, naar sluis 3 etc. zou duren. Met of zonder vaarbeperkingen…

Nee, hier lekker boterhammen met spek gemaakt, als troost. Het weer was nattig en het allemaal lang genoeg geduurd voor vandaag.

Patatjes...

Ten Aard (bij Geel)

Woensdag 

Sluis Viersel, verval van 5 meter, en sluis 9 Geel, verval van 7,50 meter, baarden ons een beetje zorgen. Hoe moesten we daar onze lijnen vast leggen? In de sluismuur nagenoeg geel bolder gezien, en dan een trapje opgaan om op de walkant je lijntje om een bolder leggen? Vroeger, ja vroeger konden we dat, en deden we dat soms ook. Slechts zelden, dat wel. Ik kon me er nu niets bij voorstellen, zouden we dat hier echt toch weer moeten doen? Nee hoor. Zowel blij sluis Viersel als 10 bij Geel, stond boven ons over de rand kijkend, de sluiswachter met twee touwtjes en aan ieder een ijzeren haak ons op te wachten. Zo werden onze lijnen keurig om hoog gehesen. Perfect.

Waarom je dan zorgen maakt om zoiets? Omdat sommige Franse ervaringen uit het verleden geheel anders waren. Daar maakten we mee dat tijdens het omhoog schutten, je lijn na veel geworstel van de ene naar de andere muurbolder te verleggen, wij eenmaal boven aangekomen een sluiswachter lui achter over hangend in een stoel zagen zitten. Grijnzend, dat ook nog!

Waarom had hij niet onze lijntjes omhoog kunnen hijsen? Geen idee……

Gisteren was het een prachtige zonnige dag. En het zou juist gaan regenen. Met bakken! Alleen waaien, dat doet het wel stevig. Maar met een zonnetje erbij, maakt dit troosteloze plekje hier in de haven van Geel zo tussen de vele fabrieken in, toch nog een beetje gezellig.  

Ons avondhapje hebben we genuttigd in het Clubhuis van de haven. De menukaart was uitnodigend, dus wij erheen. Jaap wilde eindelijk weer eens een patatje eten. Hij koos Viskroketten en ik Currykip. Op de kaart kon ik geen bijlagen vinden, dus vroeg ik:”Wat krijgen we erbij? Patatjes?”

“Nee, brood.”

Arme Japie weer geen patatjes, dat wordt dan waarschijnlijk de plaatselijke Frites tent voor vanavond…..

Plaatje van vanmorgen half zeven:

Kasseien...

Lier

Dinsdag 13 Augustus

We verbaasden ons al eerder over het vreemde tijdstip van ’s avonds laat waarop vaak nog scheepjes  arriveerden in de haven waarin we liggen. Hier ook. In groepjes van drie, vier schepen komen ze van uit het zuiden aan.

Gistermiddag zagen we tijdens onze fietstocht waarom. Dat heeft met tij te maken Het is dan hoogwater in Duffel, een stadje aan het eind van dit kanaal richting Antwerpen. In de Beneden Nete, het verlengde van dit Netekanaal, staat weinig water rond half vijf. Zo aan de stroming te zien ook het laagste punt rond die tijd.  En niet bepaald bevaarbaar te noemen. Heel smal en veel ondieptes.

Verder zijn we via via, we lazen de knooppunten verkeerd (hoe is dat nou mogelijk…), naar een van de forten uit de Stellingroute van Antwerpen gegaan.

Na een afschuwelijk tocht van een kilometer of meer over de meest ongelijke kinderhoofdjes (kasseien) kwamen we in een desolate omgeving terecht. Je wordt sowieso niet vrolijk van dit soort bouwwerken, maar deze werd wel heel erg slecht onderhouden. En nergens uit bleek dat ze daar ooit nog andere plannen mee hadden. Een grote bende aan voorwerpen die daar bij niet passen en verder, hoe toepasselijk, had zich er een schietclub in gevestigd.

28 Kilometer gefietst, ’t was aan ons zitvlak te voelen, dat het een hele “zit” was geweest.

Vandaag op naar Geel. Nieuwe avonturen…

Toerisme

Lier

Maandag 

Specifiek hebben we deze Louis Zimmer-toren niet echt bekeken, er viel ook zoveel te zien. Lier is een prachtig oud ministadje. Gent en Brugge in het klein. Zelfs de grachten doen je aan deze steden denken.

Niet wat het aantal toeristen betreft. Weinig drukte, dus ook geen busladingen vol met kijkers. En dat hartje zomer, plus het hele mooi weer. Een graadje of 25.

Marktplein Lier

Bij thuiskomst is dit steevast de  begroeting van onze Tommy.

Vandaag gaan we een klein stukje verder. Eigenlijk moet ik terug zeggen. We gaan dit plekje verlaten en varen naar een steiger waar Jaap een klusje aan ons schip wil doen. Het door spuiten van de bunkoeling. Hij moet daarvoor het water in. Ik hoop dat de temperatuur ervan aan de hebbelijke kant is. Ondanks dat zal het toch altijd wel koud aanvoelen.

Onze richting zal voorlopig richting Blauwe Kei zijn. Met alles wat daar tussen ligt om aan te doen. Of om te kunnen fietsen en/of boodschappen en misschien ergens een was te doen. De weersvoorspellingen zijn gelukkig redelijk, zeker wat de temperatuur betreft. 

Wondertjes van techniek

Lier

Zondag 11 Augustus

Niets in de staatsloterij gewonnen. Even heel dichtbij geweest, slechts de serie letters klopten niet.  Geeft je toch wat kriebels…

Vandaag gaan we Lier bekijken. Jaap heeft al en rondje gemaakt. Mij lijkt het interessant om oa de Zimmertoren van dichtbij te gaan bekijken. Een wondertje van techniek.

Ook wel de  "Jubelklok", met: klok, fasen van de maan, de cyclus van Meton, de epacta en de tijdsvereffening, de zodiac, de zonnecyclus en de zondagsletter, de week, de globe, de maanden, de datum, de seizoenen, de getijden en de schijngestalten van de maan.

De Zimmertoren