Na sudderen...

Balgerij

(Bij de Kaag)

Maandag 

En weer een prachtige start van een dag. Stralende zon, met een iets te straf koud windje om het buiten ook aangenaam te hebben. Binnen staat de CV gewoon op 20, en is het er verder goed toeven.

Dit was zo’n beetje het beeld van de drukte in de kom hier. Het was sloepenweekend. Zeilend heb ik ze echter niet gezien. Kon daar niet komen, we liggen namelijk aan een eiland met daar weer omheen ook weer bosschages. Verder weinig te melden. De acties zijn niet meer dan wat na sudderen van een heerlijke vier maanden….

Het einde van ons vaarseizoen wordt nu echt zichtbaar. Nog twee dagen en dan wordt het weer “kratten sjouwen….”

Feestjes...

Balgerij

(Bij de Kaag)

Zaterdag 

Bijna waren we doorgevaren naar een andere plek. Hele hordes aan boten schoven met ons de Balgerij langs en ook in.

“Zo te zien is er geen plaats meer voor ons” riep Jaap. Ik was er nog niet helemaal van overtuigd en vroeg toch nog een poging te wagen en inderdaad plek genoeg.

Maar het is er wel zeker druk, gezellig druk zo te zeggen. Hier en daar worden kleine feestjes gevierd zo te zien. Boten gedubbeld langs de kant, grote tent op de wal geplaatst, en hier en daar hoor ik al wat muziek. En verder een prachtige zon, alleen de wind is wel wat frisjes. En van die weersverslechtering valt niets te zien overigens.

Zo houden we het hier wel zeker een paar dagen uit…. 

Elize 1???

t Joppe

(Vlakbij Warmond)

Zaterdag 28 September

Gisteravond een steiger die nagenoeg leeg was. En nu?

Ineens van die vier of vijf grotere jongens aangemeerd. Met vooraan voor ons een wel heel bekend schip. Van naam dan, we kennen de huidige eigenaar niet, wel haar geschiedenis. Alleen Margreet kan dit, te weten ELIZE 1, bevestigen of ontkennen. Ze leest onze weblog trouw, dus horen/lezen we eerdaags vast wel vanuit Zuid Frankrijk, of die het inderdaad was.

 

Zo dadelijk gaan we boodschappen doen, althans Jaap en als alles weer binnen is varen we naar de Balgerij. Er is heftig weer voorspeld voor vandaag. Windkracht vijf uit het oosten en die krijgen we op deze plaats vol op de zijkant. Dat zal dus hevig schommelen worden, en daar hebben we niet zo’n trek in, dus gaan we vandaag al verkassen.

Nog even een sfeerplaatje van vanmorgen vanuit ons keukenraam.

 

Kijk naar de windveren, deze voorspellen hier al niet veel goeds. 

Tussenstop...

Vlietopper

(In Leidschendam)

Vrijdag 27 September

Na deze kleine tussenstop wat het plots is geworden, gaan we nog een paar dagen weg. Naar de Kaag. Het is zulk mooi weer, dat willen we nog even meepikken zo’n nazomertje. Intussen loopt de watertank vol, liggen er heerlijke broodjes in de oven te bakken en in onze koelkast 4 heerlijke haringen zojuist gehaald op de markt in Voorschoten.

Hopelijk is het niet al te druk op de Kaag, en kunnen we een fraai plekje aan een van de steigers in ’t Joppe vinden. Kunnen we mooi morgenochtend nog  boodschappen bij AH in Warmond voor de komende week doen.

We gaan nog even door met genieten, zo lekker in het zonnetje.

Zoals hier te zien is, was er plaats genoeg. En dit terwijl het toch behoorlijk druk was op weg naar de Kaag plus het prachtige weekend weer….. 

België...

Vlietopper

(In Leidschendam)

Donderdag 

Het zit er weer op. Alleen we liggen nog niet op onze eigen stek, maar aan de passantensteiger. De onze was nog bezet, we waren vergeten te melden dat we eraan kwamen. Tja en waarschijnlijk wordt het niet eerder dan 1 Oktober dat we naar ons eigen plaatsje aan de steiger kunnen gaan.

Is dat erg? Nee hoor, we hebben een mooi uitzicht op de Vliet. Net als onderweg zie je af en toe wat bootjes voorbij komen. Altijd leuk om naar te kijken.

Het was een rustige en easy vaartocht hiernaar toe. Alleen het stukje in de Vliet ter hoogte van Voorburg en verder. Daar deden ze weer een beetje moeilijk. Ik weet niet wat het is, maar altijd ontstaan er discussies over onze doorvaar hoogte. Je vraagt om een brugopening, je krijgt hun fiat en vervolgens gebeurt er helemaal niets. Na een klein kwartiertje dobberen, vraag ik per Marifoon of er gewacht moet worden op beroepsvaart of dat er problemen zijn.

“Hoe hoog bent u?”

“Twee meter zeventig.”

“Ja dan heeft u wel een probleem. Dan moet de brug voor  u geopend worden.”

Alsof ik iets geheel nieuws te horen krijg. En vervolgens:

“We gaan de brug voor u openen”.

Hoe vaak dit al gebeurd is, ik weet het niet. Het lijkt alsof ze ons altijd zolang laten wachten tot we uiteindelijk voor zouden kiezen gewoon onder de brug door te gaan varen, iets wat dus helemaal niet kan.

We hebben al vele varianten van deze situatie achter de rug zo lang dat we deze route varen. Maar ’t blijft irritant.

Maar dit is een van de weinige minpuntjes die we tijdens onze gehele vaartocht hebben meegemaakt. Eigenlijk verliep alles prima. Geen echte technische storingen in het schip, hoogstens hier en daar een los draadje of zo, geen onverwachte stremmingen bij sluizen, bruggen en dergelijke, voor het meeste van de tijd het prachtigste weer van de wereld gezien, en ontzettend veel gezien en vooral overal genoten.

En het gaat er op lijken dat we Frankrijk voor België gaan inruilen als ons toekomstige vaargebied. 

Klein Duimpje

Coolhaven

(In Rotterdam)

Woensdag 25 September

Even werd onze rust in de Vluchthaven flink verstoord. Een enorm lawaai, zwaar motorgeluid en we zien een flink binnenschip aanmeren. Het is even na twaalf uur in de nacht. Wat het altijd zo spectaculair maakt is de hoeveelheid licht die ze aanhebben om hun manoeuvres bij te lichten. Alles er omheen is pikkedonker alleen zo’n monster, zo lijkt het, is dan te zien. En dan die scheepsgeluiden erbij, fantastisch!

Vanmorgen om 10 uur vertrokken, het grote water op! Jaap is dan altijd in zijn element. Hoe meer water, hoe leuker hij het vindt. Ik vind het meestal maar een beetje saai. Wat mij dan in die situatie wel doet genieten, is het uitluisteren naar bepaalde Marifoon kanalen wanneer we varen in de Noord, de Dordtse Kil enzovoort, Je hoort de scheepsmeldingen aan beroepsvaart van uit de diverse controle posten. Zelfs als je heel klein bent, tenslotte zijn wij dat in vergelijking met de beroepsvaart, je wordt altijd serieus genomen. Antwoorden bijvoorbeeld als:”Er is een opvarende richting…..” met de bijbehorende afstandsmelding “1 kilometer voor de monding van….” Of “Afvarend geen.” Ze vertellen  je altijd precies wat je te wachten staat als je van vaarwater wisselt. Dat doen ze naar de beroepsvaart maar ook naar jou, als je je meldt natuurlijk. Als klein Duimpje tussen de Reuzen…

Soms geeft het je ook een extra informatie over wat je te zien krijgt. Vooral bij bijzonder scheepvaartverkeer. In het geval van zeevaart of andere grote transporten. Je beleeft het meer mee. Of je zit een beetje te gniffelen, als je hoort dat iemand de mantel uitgeveegd wordt en je daarbij kan zien om wie het gaat. Alsof je stiekem getuige bent van zo’n netelige, tamelijke domme actie. Je hoopt alleen zelf zo nooit zo'n gespreksonderwerp te worden….

Morgen 11 bruggen plus 1 sluis die voor ons bediend moeten worden en dan  schuiven we weer de haven de Vlietopper binnen. 

Witte kat....

De Wacht

(Vluchthaven vlakbij ’s Gravendeel)

Dinsdag 24 September

Volkeraksluis is het niet geworden. Morgen wordt ook weer mist voorspeld en dan wordt het stuk naar de parksluizen in Rotterdam wel een hele ruk op een dag. We kunnen in dat geval niet vroeg vertrekken, net als vandaag, pas na elf uur en daarom zijn we bij Volkeraksluis niet blijven overnachten, maar nog een flink stuk doorgevaren tot hier in de Overlighaven, zoals dat hier heet. Vlakbij ’s Gravendeel een mooi beschutte haven, zogenaamde vluchthaven.

Uiteindelijk klaarde het in de loop van de dag behoorlijk op en hadden we zelfs een heerlijke zonnetje waarin we zeker nog een uurtje of twee hebben kunnen zitten op ons achterdek.

Jaap heeft zelfs nog even gevist, was geen succes overigens. Verder is het zware geronk van diverse scheepsmotoren regelmatig tot in onze boot te horen. Het is druk in de Dordtse Kil waar deze haven aan ligt. Valt soms ook meer dan alleen boten te bekijken, bijvoorbeeld een  wandelaar met een….witte kat.

Het was 40 kilometer voor vandaag. Afstanden die we zelden in een dag doen. En bovendien zeker het eerste stuk van het Hollandsdiep was niet alleen mistig maar ook hectisch aan scheepsverkeer en zeker niet bepaald relaxed varen dus.

We gaan dadelijk maar eens weer aan de borrel. Hebben we verdiend!

De Wacht

(Vluchthaven vlakbij ’s Gravendeel)

Woensdag 25 September

De voorspelde mist hebben we niet. Wel zwaar bewolkt. Zal zo te zien een kille dag op het water worden.

Op naar de Parksluis en dan even daarna overnachten. Langzaam maar zeker komt Leidschendam in het vizier…..

Weg vis...

Standaardbuiten

(Barlaque)

Dinsdag 

’t Is niks geworden met het vissen. Ook omdat we een aanslag hebben gemist. Toen Jaap ging kijken waar zijn lijn heen liep, was dat een 50 meter verderop een kreek in.  Binnenhalen van de lijn betekende dat het niet meer dan een lijn zou zijn, want een vis  had allang iets opgezocht waar die nooit achter vandaan te halen was. En dat klopte, een lijn zonder onderlijntje was het resultaat. Maar dat het zeker wel een goed visplekje is, bleek gisteravond. Aan het begin van de avond hoorden we stemmen en zien een auto met vissers, enigszins teleurgesteld naar onze boot kijken. Betekent trouwens een aantal dingen meer. Je kan er dus met auto komen, en zo afgezonderd is het blijkbaar niet. Na onderling druk overleg stapten ze weer in hun auto en gingen verderop, waar dat weet ik niet, vissen.

Intussen als ik zo naar buiten zit te kijken, zie ik een klein wereldje. Honderd meter rond, meer is het niet. Een hele dikke mist heeft ons ingesloten.

Straks, als het zicht beter is, gaan we in Dingelmond diesel tanken, en dan door naar de Volkeraksluizen om te overnachten.

Verrassingen....

Barlaque

(bij Standaardbuiten)

Maandag 

Op weg naar Stampersgat dachten we geen bijzondere dingen meer mee te gaan maken. Jaap had net zijn lunch op, ik was aan de mijne bezig, mindert hij ineens vaart. Verbaasde me, want we waren nog niet bij de aanlegsteiger van Stampersgat.  Nee, zien we ineens een gloed nieuwe steiger voor de pleziervaart met een loopgedeelte (plus leuning) naar de wal. En daar achter weer een prachtig stukje bos en landerijen. Geen weg, dus verkeer te ontdekken. Wat een “plekkie”…..

Ook een mooi stukje grasland, beschut tegen de wind met een grote tafel en banken onder de bomen. Een paradijsje!

Tommy heeft als eerste, natuurlijk onder begeleiding, de omgeving mogen verkennen. Blijkt een afgesloten stukje grond te zijn wat overal afgebakend is met hekken. De boeren in deze omgeving willen duidelijk geen plotseling opduikende wandelaars op hun landgebied zien. Dus rust verzekerd hier. Heerlijk. Alleen Tommy had nog wel een stevige verrassing. Zag iets wat op een prooi leek, beet er in en spuugde het meteen weer uit. Plus al zijn eten en kreeg schuim op z’n bek. Was het een giftige pad? Maar voor Jaap echt kon zien wat het was, verdween het weer in het hoge gras. Verder geen gevolgen van deze  exercitie gemerkt tot nu toe bij Tommy, gelukkig.

Intussen staat de eerste snoekbaarshengel al zijn best te doen…. 

Afscheid...

Ter Heijden

Maandag 

De garnalen waren zo weg, op. Gesmuld hebben Aad en Dieuwke zo te zien. 

De pan waar de garnalen inzaten werd nog met de laatste restje stokbrood leeg gepoetst. De avond vloog voorbij. En nu loopt onze watertank vol en richten we ons op de terugreis. Richting Stampersgat, Dingelmond, Volkeraksluizen, Parksluizen en dan Leidschendam. Aanstaande Donderdag. Dan zitten de vier maanden er weer op. Dus de laatste stukjes varen worden extra gekoesterd want eerder dan 2014 zal het wel niet worden dat we weer dobberen in onze VLA. (vrouwe LENIE ANNA).

Lekker eten...

Ter Heijden

Zondag 

Even het moment vastleggen waarop we zitten te genieten van een heerlijk dinertje bij Dieuwke en Aad. ’t Was niet alleen heel erg lekker, maar ook ontzettend gezellig. Bij twaalven gingen we pas terug naar onze boot. We hadden nog wel uren door kunnen praten over hun Italiaanse reis met de Eriba, de caravan waarop ik altijd verliefd blijf en onze gezamenlijke boot avonturen.

Maar….

Vanavond kunnen we hiermee gewoon verder gaan, want  dan komen ze bij ons op de boot. Jaap gaat namelijk zijn Portugese garnalenrecept maken.

Het weerbericht spreekt over een zonnetje voor vandaag, echter op dit moment is het zwaar bewolkt en lijkt de regen niet ver weg. Slechts 16 graden, het is 10 uur in de ochtend.

Past niet....

Br. Biesbosch

(Petrusplaat)

Vrijdag 20 September

Nog even een laatste blik over de  plas bij de Petrusplaat.

En dan op weg naar Ter Heijden. We verlaten deze plek met een beetje weemoed. Het was er zo heerlijk stil. Geen bootje op bezoek gehad. Al die dagen helemaal op ons zelf. Verder heeft Jaap er ook fantastisch kunnen vissen, drie snoekbaarzen gevangen en nog wat anders, zoals baarzen. En de aasvisjes om de snoekbaars te kunnen verleiden, ook daar aan was geen gebrek. Alleen het weer mocht wat beter zijn, we hebben heel veel regen en wind gezien. Op deze plaats lig je met de storm redelijk rustig, en maakt alles eigenlijk alleen maar knusser. Geen koud biertje meer, maar een glaasje whisky voor het eten.  

Ter Heijden

Zaterdag 21 September

Intussen liggen we in de haven van Ter Heijden. ‘t Was even nog een vraag of we een plek dichtbij de ingang van de haven konden krijgen. Dat lukte, maar intussen zitten we op dit moment. Het is even na twaalven, niet echt rustig. Het zou kunnen zijn dat we hier toch weg moeten. Gisteren meldde men ons dat om elf uur een partyboot in de haven hier aan de overkant zou gaan aanleggen.  Om twaalf uur weer vertrekken, of we die tijd aan boord wilden zijn, aangezien we onze boot voor een kort moment even moesten verhalen, om dat schip de ruimte te geven om te kunnen keren. Wij liggen in een box voor 9 meter boten en wij zijn elf, dus steken we een twee meter uit. En dat zou een probleem kunnen zijn tijdens de draaiactie van dat schip.

Maar…. het is intussen al elf en ook 12 uur geweest en wij zitten maar te wachten. En ook niemand die ons verder iets rond vertraging van het schip heeft gemeld. Jaap moet nog een aantal boodschappen doen en wordt de situatie eigenlijk een beetje vervelend, erg vervelend zo.

Ik geloof dat het twee uur werd voor we een eerste glimp van de Partyboot zagen. En begon meteen aan zijn draaiprocedure. Al gauw bleek dat hij in de beschikbare ruimte niet kon manoeuvreren, alleen wij bleken niet de handicap te zijn, maar een klein bootje een eindje verderop.

Wij hebben toch onze boot uit z’n box weggevaren, want misschien kreeg de partyboot daardoor wat extra ruimte en kon dan met z’n boeg in onze box stekend toch de boel keren. Ook dat lukte niet en uiteindelijk werd het gewoon achteruit de haven varen de enige oplossing.

Intussen lagen wij al compleet afgemeerd in een volgende box en was de rust weer gekeerd…..

En Jaap kon eindelijk zijn boodschappen nog hier doen in Ter Heijden. Hoeven we dus verder geen rekening te houden met een partyboot die rond vijf uur, als wij bij Aad en Dieuwke zijn, weer de haven in vaart en er ook weer uit moet.

Maar het was weer even spannend  zo, met die scheldende schipper en omstanders die vroegen of ie wel varen kon.

De schipper was namelijk niet zo slim geweest om tijdens die schreeuw partij   te melden dat hij niet achteruit kon varen omdat hij geen boegschroef had…..

Nog even...

Br. Biesbosch

(Petrusplaat)

Donderdag 19 September

Zon! En nog steeds heel hoog water.

De bovenkant van de dwarsbalk, hier net onder water, staat meestal droog. Op een afstand, van pak weg 30 cm van het wateroppervlak.

We lazen zojuist dat de Maas weer flink stroomt. Nu kunnen we dit wel herkennen omdat we aan het begin van onze trip, met deze hoge doorstroom snelheden geconfronteerd werden. Allen toen wisten we niet hoe de gegevens via Teletekst te lezen, cq moesten interpreteren. Intussen dus wel!

238 Bij Sint Pieter betekent zeker wel een snelheid van rond de tien kilometer bij Maastricht. Zo begon onze reis en daarom besloten we vanaf dat moment om de Maas te mijden en voorlopig elders een vaargebied met kanalen in België te kiezen. Dit laatste is ons zeker bevallen. Voor ons gevoel is de noordoost hoek, Provincie Limburg, een aardig alternatief voor de Maas in Noord Frankrijk. Op de bergen na, natuurlijk. Het voordeel dat die er niet zijn, betekent dat je heerlijke en vooral lange fietstochten kan maken. Nooit geweten dat de omgevingen waar we in terecht kwamen zo prachtig konden zijn. Ik denk dat we daar vaker heen gaan. Ook vanwege de prijzen voor een consumptie, een etentje, en de havengelden, die zijn zeer plezierig. En tel daarbij  de hoeveelheid prachtige aanlegmogelijkheden. Net Frankrijk…….

Intussen zijn we aan het afscheid nemen van de Biesbosch. Het zal wel 2014 zijn voor we hier weer komen.

Morgen gaan we naar Ter Heijden, naar Dieuwke en Aad. Zaterdag een beetje feestje vieren, Aad is 70 geworden.

Verder wordt het boodschappen doen, water tanken en dan naar Stampersgat, voor de laatste poging om nog wat snoekbaarzen te vangen. Dan in Dingelmond diesel tanken en dan langzaam maar zeker huiswaarts. Het einde van deze trip, zo over anderhalve week ongeveer komt al in zicht….

Hoog water, gevolg....

Br. Biesbosch

(Petrusplaat)

Woensdag 

Zomerhitte, had ik gisteren op moeten schrijven, tenslotte is de zomer nog niet voorbij. Dat duurt nog een paar dagen.

Intussen is het water nog steeds erg hoog. Jammer voor Tommy. Dit stukje Biesbosch is nu door verschillende kreekjes meer en meer doorsneden wat betekent dat over land slechts een derde van dit gebied bewandelbaar is voor hem. Jaap vertelde dat hij aangeeft, het niet zo leuk meer te vinden. Te gauw uitgewandeld. De eerste dagen rende, sprong in dikke bomen en had duidelijk pret hier. Elke dag is dat wat minder geworden, het lijkt erop dat hij wil zeggen: “Dit ken ik nou wel.” En wil steeds sneller terug. Maar te denken dat hij je langer laat slapen ’s morgens. No way. Tussen half zeven en zeven uur, het is dan nog donker, begint hij ons wakker te maken. Al de hele trip lang. We kunnen het tijdstip van opstaan alleen verzetten, door hem een flinke bak brokken te geven. Echter even na daarna begint het spel opnieuw. Over ons heen rennen, achter alle gordijntje proberen te kijken door met twee poten op je te gaan staan,behoorlijk pijnlijk af en toe,  tegen dingen aan meppen die hangen en kunnen vallen, en dan heel snel weglopen, etc. Minuten lang. En uiteindelijk geeft Jaap dan toe. Trekt iets warms aan en gaat met hem naar buiten. Wanneer ze terug zijn, is Tommy zo te zien best tevreden. Zijn gedram, ook zijn jammerlijk miauwen, is dan (gelukkig) voorbij. Krijgt nog wat brokken en op de bank in de salon, krult hij zich heel behaaglijk op. Gaat slapen, terwijl wij aan ons ontbijt zitten. 

Intussen weten we hierdoor wel wat “kattenkwaad uithalen” betekent. Dat zien we dus elke ochtend zolang we niet toe willen geven. Dat zal wel zo blijven denk ik.  En eigenlijk vinden we het helemaal niet erg wat Tommy ons “aan” doet. We vinden het zelfs wel leuk, nou ja een beetje dan….

Onze voorraadlade:

Jaap zoekt hier de wildsoep en Tommy vraagt hulp bij het verkrijgen van zijn lekkers. Stokjes!

Hoog water...

Br. Biesbosch

(Petrusplaat)

Dinsdag 17 September

Nu kunnen we goed merken dat de Biesbosch getijde water is. En als daarbij veel regen valt en de wind de boel ook nog opstuwt dan wordt het extra hoog. Normaal gesproken liggen we zo laag dat we omhoog moeten stappen als we de wal op willen. Dat is nu vandaag omlaag. Het verschil met normaal bedraagt meer dan een meter! We hebben die (lelijke) autobanden op moeten hangen. Onze fenders rollen gewoon de kant op en dan heb je ineens niets tussen je schip en de walkant meer. Ga je liggen schuren en wordt de verf van je schip geveegd. Kassa!

Intussen is de derde snoekbaars ook al binnen. Die van gisteren is de pan ingegaan, en een andere – 1100 gram netto – de vriezer in! Verdeeld over vier porties.

De kleinste, daar heb ik niets speciaals meegedaan, slechts wat viskruiden over de filets gestrooid en dan in (geiten) boter gebakken. Smullen!!!!

Maar Jaap heeft de smaak te pakken en ondanks de kou, gaat hij door met vissen.

Intussen is het half vijf, temperatuur 12 graden, en ondanks dat de hele dag drie hengels en Jaap paraat stonden, waren er geen bijters. Misschien weer zo tegen de avond. Rond ons avond eten. Dit is al vaker vertoond.

De zomer kleding is vandaag een laatje verder gegaan en de truien bovenop, voor het grijpen. Herfst! Ik weet het, maar geef mij toch maar de zomer……

YES!!!!!

Br. Biesbosch

(Petrusplaat)

Maandag 15 September

Hij is binnen! Een giga snoekbaars. Wel meer dan twee filetjes….Dat wordt invriezen.

Zelfs daarbij nog een kleinere gevangen, die gaat waarschijnlijk terug het water in, plus een stevige baars, deze laatste zwemt alweer.

Mooie start voor onze periode hier in de Br. Biesbosch.

Onze vriezer is intussen al wat leger geraakt, dus komen er meer, dan kan er wat aan voorraadvorming gedaan worden….

Gisteren de tocht naar hier was toch nog een uur of twee. Via de Amer, een  beetje groot water gevoeld met de bijbehorende golven, het stormde nog al. De wind was vol op de kop. De Zeilers genoten er, gezien het grote aantal, volop van. En die prachtige wolkenmassa, wat een heerlijk plaatje.

Ook een plaatje was dit schip, een of andere Piraten boot, die we in de Biesbosch zagen.

Aan de andere kant hing zelfs nog een bootje. En de bijboot vonden we ook een vondst met die fiets daar boven op.

Na een nachtje schommelen is de rust weer gekeerd. Mooi zonnetje nu met slechts een briesje die het water net onrustig houdt. Kleine golfjes dus. Een paar eendjes en verder niets, geen visser, geen vaarder, zelfs geen zwanen te zien. Op de thermometer staat: 12 graden!!!!

Bruine kroeg...

Hank

(Aakvlaai)

Zaterdag 14 September

De Pius haven hebben we intussen weer verlaten. De wassen waren allemaal gedaan en er deden zich (gelukkig) verder geen verrassingen voor.

Aansluitend de boodschappen voor een koude herfst week.

Het was nat, te koud om te gaan fietsen, de Tv had geen ontvangst en wat kan je anders doen dan te gaan, puzzelen of spelletjes zoals Yatzee om zo’n koude herfstdag snel te vergeten.

Oh ja, ik heb ook alles wat gestreken moest worden weg gewerkt. Tenslotte hingen we aan een lijntje met stroom, en dat is wel zo gemakkelijk. Hoef ik niet zo op te letten met het stroomverbruik.

Vanmorgen op weg naar Geertruidenberg. Kijken we of we daar in het restaurantje in de haven ons uitgestelde “huwelijks” dinertje konden regelen. Aangekomen na een vier uurtjes varen, zeven bruggen die voor ons open moesten en drie sluizen geschut, in de regen en af en toe zelfs met storm, bleek de passantenhaven afgeladen vol. Wat een tegenvaller. Een flink aantal scheepjes zelfs gedubbeld. Ok, dan door naar de Biesbosch misschien dat we bij Hank dat restaurantje daar, ook bij een jachthaven, kunnen vinden. Gelukt. Zelfs aan een prima langsteiger kunnen gaan liggen. Heel rustig, uit de wind.

Jaap komt terug met het bericht:

“En er is nog precies 1tafeltje voor twee personen vrij. Het hele restaurant is al helemaal vol, “vrije” tafels  staan als gereserveerd. Een gezelschap van acht man werd zelfs weggestuurd.”

Het moet een goed restaurant zijn, met een eenvoudige kaart, zo vertelde de havenmeester ons.

Het dinertje was een succes. Wat een leuke ambiance. Een bruine kroeg als restaurant. En het eten was heerlijk. Zelden zulke lekkere lamskoteletjes gegeten.

Bij terugkomst bij onze boot, stond een generator op een groot schip (gebouwd door Mulder-Voorschoten) vlakbij behoorlijk zijn best te doen. En dat aan een steiger met elektriciteit. Beetje onbegrijpelijk. Misschien problemen, we hadden eerder op de dag al een monteur in actie zien rondlopen.

Toch maar even overlegd, want gaan slapen met zo’n geluid op de achtergrond is niet prettig. Geen probleem voor ze, de machine werd uitgezet. Die rust heerlijke keerde gelukkig terug.

Vrijdag de dertiende...

Tilburg

Piushaven

Donderdag 

De eerste was draait. En er zullen meerdere volgen. Twintig kilo totaal! Vervelend voor degene die zojuist de haven invoeren en ook willen wassen. Die zijn de eerste uren niet aan de beurt. Hoe triest….

Een avontuur van formaat.

Vlak voor we linksaf gingen richting Piushaven, hadden we nog een stevige ERvaring. Geen “AAN” hoewel dat maar een haar scheelde, nee het werd een ER-varing. Een beroepsschipper voor ons schoof richting stuurboord wal (is naar rechts). Waarop Jaap dacht hem aan bakboordzijde (is aan de linkerzijde)  te kunnen passeren. Even voorbij zijn schroefwater kreeg dat schip grip op ons en gingen we als een pingpong bal uit koers. Het was een situatie als beschreven in de eerste lessen uit Vaarboek I waarvoor met nadruk op de gevaren gewezen wordt bij het  passeren van een (groot) schip. Dus doen we dit niet gauw weer, alles verliep deze (ene) keer goed, alleen een beetje geschrokken, maar wel een flinke ervaring rijker geworden.

“Waarom niet vooraf even overlegd?” vroeg de schipper ons, tijdens een gesprek een paar minuutjes later, nadat hij ons een voorstel deed om hem op een ander punt veiliger te gaan passeren. Iets wat overigens niet meer nodig was, aangezien we vlakbij de haven waren waar we uiteindelijk heen wilden.

Tja, wat moeten we op zo’n vraag zeggen? Niks toch?

Alle andere keren wanneer we in zo’n situatie geraken, pakken we altijd de Marifoon. En vragen om permissie om te mogen passeren, waarop de schippers de schroefbeweging tot een minimum beperken en dan lukt alles prima. Waarom deze keer geen overleg….? Tja….

Ons tweede avontuur(tje) is de was. Vier wassen verder en de wasmachine stopt en blokkeert de deur. Het is tien uur in de avond. “Alleen met grof geweld open te krijgen”, zei Jaap. Iets wat in mijn herinnering via een noodknop geregeld kon worden. Maar waar zit zo’n ding verstopt? Is bij elke machine anders. Dan maar wachten tot de volgende ochtend, vanmorgen dus. En hij dacht gisteravond de hele was te kunnen doen, iets wat hiermee behoorlijk verstoord werd. Even kwamen visioenen voorbij, zoals wachten op de Miehle monteur, misschien maandag pas etc. En het is vandaag vrijdag.

Vanmorgen, de Havenmeester:

Klepje open, en daar zat de noodknop. En open was de deur. Nu zien wat er verder gebeurt, laten we hopen dat de rest van de was ook nog aan de beurt komt.

Verder staat op ons programma de wekelijkse boodschappen. Water tanken en de boot ontdoen van alle herfst bladeren. Want dat is het echt wel op dit moment, HERFST! Koud, nat en winderig.

Maar we hebben een kachel, schrijf ik hier en kijk met een scheef oog naar de kalender.

Het is vandaag Vrijdag de dertiende…..

Hoogtijd...

Haghorst

(Bij Sluis IV)

Donderdag 12 September

Plaatje van gisteravond met een typische Hollandse lucht.

Een plek uit duizenden. Wat is het hier stil. Nu ook nog windstil en ergens een vaag zonnetje te zien. Alleen gisteravond laat wat mini spektakel.  Wat scheepvaart acties gezien. Twee Spitsen die bij ons aanlegden voor de nacht. In het donker is dat best een beetje griezelig. Ze lijken veel massaler dan overdag. En wanneer ze ook nog dubbel gaan liggen, is het wel heel erg veel ‘schip’ zo vlak voor je. Je hoopt dat ze weten wat ze aan het doen zijn, want een fysieke ontmoeting  tussen hun twee en wij behoorde best tot de mogelijkheden. Zoveel ruimte is hier niet om dit relaxed te kunnen doen. Ja, aan de overkant, maar daar brandt geen licht ’s avonds zagen we, misschien daarom de voorkeur om hier te gaan liggen? Aan deze kant staat een klein rijtje aan lantaarnpalen, en geven net genoeg licht om de kade goed te kunnen verlichten. Van morgen om zes vertrokken ze weer. En nu is alles leeg op een klein scheepje, van zo te zien Australiërs, na.

Straks varen we door naar Tilburg. We moeten wassen!!!! De wasmand puilt uit, en de kledingkasten zijn bijna leeg…..Hoogtijd dus. 

Wel of niet, vervolg...

Vervolg Aarle-Rixtel:

Gevonden!

Terugkijkend naar oude foto’s van deze omgeving, de bijbehorende datum opzoeken en Bingo! Ons geheugen is dus nog prima, zo blijkt.

Nu op weg naar Tilburg. Toen ineens weer niet. ’t Scheelde maar een haar of we zouden de hele dag moeten wachten precies voor het restaurant waar we wilden gaan eten gisteravond. Had ik niet echt erg gevonden overigens.

Vlak voor een hartstikke gesloten brug. Dubbel rood!

“Nee vandaag wordt deze brug niet geopend”, konden we net opmaken tussen al het gekraak in de Marifoon.

“Ja de Marifoon installatie is ook stuk…” hoorden we nog net.

“Er is een monteur onderweg…etc.”

Ik dacht : “Dat wordt dan toch nog ons etentje in het restaurant bij de brug. Via de loopplank en wat hulp van Jaap, zou ik ons schip best makkelijk kunnen verlaten. En we mogen hier helemaal legaal liggen, aangezien de brugbediening defect is. Dus….?”

“Actie” klinkt het ineens uit de mond van mijn liefhebbende echtgenoot.

“De brug doet het weer!”

En voor ik alles in de gaten heb, liggen we los van de kant, motor gestart en hup weer verder.

Vind ik dit jammer? Misschien een beetje. Dit dinertje gebeurt best nog weleens een keertje.

Het is geen Oirschot, maar ook geen Tilburg geworden. Ergens tussen in. Zo’n 30 kilometer vanaf Aarle-Rixtel. Bij sluis IV (Haghorst) voor ons een prachtige aanlegplek. Niet geheel volgens de geldende vaarregels, aangezien het een wachtsteiger is. Wachtsteigers zijn om op een opening van de sluisdeuren te wachten en zijn niet bestemd om er te recreëren en  aansluitend daarna daar te overnachten. Maar we vonden het wel genoeg voor vandaag. Dus we hebben daar toch vast gemaakt.