Lekke band...

Thorn

Vrijdag 

Gisteren, een prachtige dag om te fietsen. Mooi zonnetje en lekker warm, alleen de fiets nog even van boord halen. We wilden iets vroeger dan normaal, voor ons doen dan, op stap gaan. En….lekke band. Achterwiel. Fiets naar binnen en op z’n kop. De hele buiten kant minutieus bekeken, niets als beschadiging, spijker of wat dan ook te vinden. Toch vond Jaap binnen een paar tellen het lek. Door met z’n oor centimeter voor centimeter langs de band te gaan. Geel tape op de betreffende plaats geplakt en ja hoor. Gevonden!

Maar wat was de oorzaak van de lekkage? Een piepklein doorntje.

  

En wij maar denken dat we van die buitenbanden hebben die heel moeilijk te beschadigen zijn. Een doorn van slechts enkele millimeters groot en nog geen millimeter dik. Een heel groot geluk, het leeglopen is hoofdzakelijk op ons achterdek gebeurd en niet onderweg Pffff!!

Band geplakt, doorn verwijderd en toch op stap. Voor bijna 30 kilometer door een werkelijk schitterende omgeving. Wij vonden dit het mooiste wat we tot nu toe gezien hebben. Zo afwisselend, heuvelig, verschillende gewassen op de velden, hier en daar reeds geoogst, vele meren,

kleine lieve dorpjes, prachtig.

Vrijdag ochtend:

Vanmorgen zie ik aan de andere kant van de plas waar we liggen een hevig tumult net even boven het wateroppervlak. Kijker gepakt en zien we, misschien wel een paar duizend, Aalscholvers bezig. Waarmee? Met visjes vangen denken we. Het stikt hier van de kleine visjes. Vlak langs de kant kan je ze goed zien, hele wolken van dat grut. Een tiental centimeters groot. Prima snoekbaars visjes, noemt Jaap ze. Alleen dit laatste is hem niet gelukt hier.

Vandaag gaan we terug naar Maasbracht. Welke aanlegplaats precies weten we nog niet, hangt af van de mogelijkheden om water te tanken.