Patatjes...

Ten Aard (bij Geel)

Woensdag 

Sluis Viersel, verval van 5 meter, en sluis 9 Geel, verval van 7,50 meter, baarden ons een beetje zorgen. Hoe moesten we daar onze lijnen vast leggen? In de sluismuur nagenoeg geel bolder gezien, en dan een trapje opgaan om op de walkant je lijntje om een bolder leggen? Vroeger, ja vroeger konden we dat, en deden we dat soms ook. Slechts zelden, dat wel. Ik kon me er nu niets bij voorstellen, zouden we dat hier echt toch weer moeten doen? Nee hoor. Zowel blij sluis Viersel als 10 bij Geel, stond boven ons over de rand kijkend, de sluiswachter met twee touwtjes en aan ieder een ijzeren haak ons op te wachten. Zo werden onze lijnen keurig om hoog gehesen. Perfect.

Waarom je dan zorgen maakt om zoiets? Omdat sommige Franse ervaringen uit het verleden geheel anders waren. Daar maakten we mee dat tijdens het omhoog schutten, je lijn na veel geworstel van de ene naar de andere muurbolder te verleggen, wij eenmaal boven aangekomen een sluiswachter lui achter over hangend in een stoel zagen zitten. Grijnzend, dat ook nog!

Waarom had hij niet onze lijntjes omhoog kunnen hijsen? Geen idee……

Gisteren was het een prachtige zonnige dag. En het zou juist gaan regenen. Met bakken! Alleen waaien, dat doet het wel stevig. Maar met een zonnetje erbij, maakt dit troosteloze plekje hier in de haven van Geel zo tussen de vele fabrieken in, toch nog een beetje gezellig.  

Ons avondhapje hebben we genuttigd in het Clubhuis van de haven. De menukaart was uitnodigend, dus wij erheen. Jaap wilde eindelijk weer eens een patatje eten. Hij koos Viskroketten en ik Currykip. Op de kaart kon ik geen bijlagen vinden, dus vroeg ik:”Wat krijgen we erbij? Patatjes?”

“Nee, brood.”

Arme Japie weer geen patatjes, dat wordt dan waarschijnlijk de plaatselijke Frites tent voor vanavond…..

Plaatje van vanmorgen half zeven: